Πέθανε ο Μιλτιάδης Σαμόλης, ο πρώτος φαρμακοποιός στο Άνω Καλαμάκι

Πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο πρώτος φαρμακοποιός στο Άνω Καλαμάκι, Μιλτιάδης Σαμόλης – Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη 27 Απριλίου στις 13:00 στο νεκροταφείο του Βύρωνα. Δείτε την ανάρτηση του δημάρχου Ανδρέα Κονδύλη:

“Έφυγε από κοντά μας ο Μιλτιάδης Σαμόλης

Με θλίψη και οδύνη αποχαιρετούμε έναν πολύ ξεχωριστό άνθρωπο, για τον οποίον -όλοι όσοι είχαμε την τύχη να γνωρίζουμε προσωπικά- τρέφαμε ιδιαίτερη αδυναμία, αγάπη και σεβασμό.

Δραστήριος και δημιουργικός, επιστήμονας και αγωνιστής, με αστείρευτη καλοσύνη, πατέρας και παππούς μιας υπέροχης οικογένειας, ο Μίλτος Σαμόλης ήταν ο πρώτος φαρμακοποιός στο Άνω Καλαμάκι, όταν ακόμα στην περιοχή δεν υπήρχαν καλά-καλά σπίτια και οδικό δίκτυο.

Στυλοβάτης της ομάδας ποδοσφαίρου των Τραχώνων, ήταν πρωτεργάτης της δημιουργίας του Γηπέδου στους Τράχωνες (σημερινή λεωφ. Ιωνίας), το οποίο φτιάχτηκε όταν μια ομάδα ανθρώπων πέτυχαν να τους παραχωρήσει ο Γερουλάνος ένα τμήμα του κτήματός του.

Διετέλεσε, ανάμεσα σε πολλά άλλα, Δημοτικός Σύμβουλος και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αλίμου τις τετραετίες 1975-1978 και 1978-1982, με Δήμαρχο τον αείμνηστο Παύλο Τζιβανίδη, προσφέροντας ουσιαστικό έργο στον τόπο μας. Η οδός Σερίφου στα Αμπελάκια πήρε το όνομά της έπειτα από δική του πρόταση, καθώς ο ίδιος καταγόταν από τη Σέριφο, που αγαπούσε ιδιαίτερα.

Σύζυγός του ήταν η εξαιρετική Σάντυ Σαμόλη, που έφυγε πριν από αρκετά χρόνια από τη ζωή, με την οποίαν είχαν δύο γιούς, τον Διονύση και τον Αντώνη. Ο Αντώνης συνεχίζει και σήμερα να λειτουργεί, ως Φαρμακοποιός, ένα από τα παλαιότερα Φαρμακεία του Αλίμου.

Θερμά συλλυπητήρια στον Διονύση, τον Αντώνη και τις οικογένειές τους.

Κρατάμε στην καρδιά και στο νου μας το παράδειγμα και τη στάση ζωής του αγαπημένου μας Μίλτου Σαμόλη, που αποτελεί υπόδειγμα για εμάς τους νεότερους που ασχολούμαστε με τα κοινά. Κύριε Μίλτο, σας ευχαριστούμε για όλα…”

“Ήταν το 1962 όταν ο πατέρας στην τότε κοινότητα Καλαμακίου άνοιξε το πρώτο του φαρμακείο του στην Δωδεκανήσου 37 στη περιοχή του Άνω Καλαμακίου” έγραφε ο Αντώνης το 2019, όταν είχε βάλει υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος, με τον Ανδρέα Κονδύλη

“Στο Κάτω Καλαμάκι υπήρχε το φαρμακείο του Πρώην δημάρχου Παύλου Τζιβανίδη. Τότε το Άνω Καλαμάκι ήταν στην αρχή της ανάπτυξης του με λίγα σπίτια πολλά οικόπεδα με χωμάτινους δρόμους δίχως πεζοδρομία στην Δωδεκανήσου ήταν μια λωρίδα και το λεωφορείο είχε το τέρμα του στην διασταύρωση με την Κύπρου και αργότερα μέχρι την Μεταμορφώσεως και Ιωνίας (Φρειδερίκης τότε).

Όταν έβρεχε τα νερά πλημμύριζαν τους δρόμους με αποτέλεσμα να να πλημμυρίζουν σπίτια και μαγαζιά. Δυο φορές πλημμύρισε και το φαρμακείο μας με αποτέλεσμα να το μεταφέρουμε στην Δωδεκάνησου 57.

Το νερό μοιραζόταν στα σπίτια με τον νερουλά και ο πάγος με τον παγοπώλη
Οι κάτοικοι στη πλειοψηφία ήταν εργάτες τα οικόπεδα από συνεταιρισμούς όπως των εκτελωνιστών, εφοριακών κλπ.
Υπήρχε ένας ιατρός του ΙΚΑ και 2 παιδίατροι στην Ηλιούπολη που εξυπηρετούσαν τους ασθενείς.

Μέτα το άνοιγμα του φαρμακείου ήρθαν και οι πρώτοι ιατροί στον Άνω Καλαμάκι.

Το 1974 με την μεταπολίτευση έγιναν οι δημοτικές εκλογές και πρώτος αιρετός δήμαρχος ήταν ο Παύλος Τζιβανίδης φαρμακοποιός στο κάτω Καλαμάκι και η κοινότητα έγινε Δήμος Αλίμου.

Έκτοτε με την εκλογή της “Δημοκρατικής Ενότητας” που ήταν Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου ο πατέρας μου Μιλτιάδης Σαμόλης ασφαλτοστρώθηκε το σύνολο των δρόμων, έγιναν έργα αποχέτευσης, ο πρώτος βρεφονηπιακός σταθμός το γήπεδο των Τραχώνων που ήταν μια αλάνα περιφραγμένη, το Γυμνάσιο και Δημοτικό στην Καραΐσκάκη, το κλειστό Γυμναστήριο και πολλά άλλα.

Οι κάτοικοι από 3.000 έφτασαν σύμφωνα με την τελευταία απογραφή τους 41.830 και τώρα ακόμα παραπάνω,τα φαρμακεία από 2 έγιναν 36 δίχως τα συνοριακά.

Η ανάπτυξη του Δήμου μας από το 1975 και μετά υπήρξε ραγδαία και το κυριότερο ενώθηκε και έγινε ένας ενιαίος δήμος πρώτα υπήρξε το Άνω και το κάτω Καλαμάκι.”