Ο Χρηστάκης στη Νεραΐδα, στο Καλαμάκι το 1970

Καλαμάκι – Άλιμος.

Νεραΐδα 1970.

Ο Χρηστάκης ή Χρήστος Σύρπος.

Τον γνώρισα στις δόξες του γύρω στα 1970 ήταν τακτικός πελάτης μας.

Ήταν πάντα χωρατατζής με αλέγρα διάθεση με το γνωστό του απαράμιλλο στυλ και αγαπητός σε όλους τους πελάτες μας και το κυριότερο καλοπληρωτής ανοιχτόκαρδος και ανοιχτοχέρης.

Τις ποιο πολλές νύχτες ερχόταν μαζί με τον μεγάλο “δάσκαλο” τον Γιώργο Μητσάκη.

Ήταν μποέμ τύπος σε μια ταραγμένη εποχή, κατάφερε να σταθεί στο πάλκο και στη δισκογραφία.

Στην πίστα η παρουσία ήταν μοναδική πάντα ήταν ντυμένος με σινιέ κοστούμι, γραβάτα και με μαντηλάκι στο σακάκι.

Στο πάλκο η παρουσία ήταν σχεδόν απίστευτη δεν τραγουδούσε απλώς με διφωνίες έφερε κάτι που έως τότε ήταν σχεδόν άγνωστο, αεικίνητος και σκερτσόζος με αντίστοιχες κινήσεις και με την κοφτή του ερμηνεία τα τραγούδια του που ανέδυαν ένα πάθος.

Ως τότε οι τραγουδιστές είτε όρθιοι είτε καθιστοί, είχαν μια ήρεμη και μάλλον σοβαρή σκηνική παρουσία.

Ήταν μια εποχή που οι Έλληνες είχαν ανάγκη τη διασκέδαση και ο Χρηστάκης τους την προσέφερε.

Έστω και για ένα μόνο διάστημα ο Χρηστάκης βγήκε μπροστά και καθιερώθηκε σαν βασιλιάς της νύχτας.

Στις εφημερίδες τα ραδιόφωνα στα τζουκ μποξ στις λίγες τηλεοράσεις στο μουσικό θέατρο και στον Ελληνικό κινηματογράφο που τότε επίσης ήταν στις δόξες του.

Οι μετοχές του εκτοξεύτηκαν όταν παντρεύτηκε όταν παντρεύτηκε την αδελφή του Γιώργου Μητσάκη.

Ο Χρήστος Σύρπος ο γνωστός μας Χρηστάκης, είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη το 1924 αλλά μεγάλωσε στη Δράμα, όπου άσκησε το επάγγελμα του υδραυλικού.

Ξεκίνησε την τραγουδιστική του καριέρα το 1950 με την βοήθεια του ρεμπέτη Κώστα Καπλάνη.

Στην αρχή τραγουδούσε ως δεύτερη φωνή και έπαιζε κιθάρα και μπαγλαμαδάκι, δίπλα σε μεγάλα ονόματα του λαϊκού τραγουδιού.

Γιάννη Παπαϊωάννου, την Πόλυ Πάνου, την Γιώτα Λύδια, την Καίτη Γκρέυ, τον Πάνο Γαβαλά και πολλούς άλλους.

Οι εποχές όμως άλλαζαν, όπως άλλαζε και η Ελλάδα μετά την Μεταπολίτευση.

Το άστρο του είχε αρχίσει να ξεθωριάζει και η υγεία του να κλονίζεται αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα ο ανοιχτοχέρης που όπως λέγεται είχε βοηθήσει πολύ κόσμο τελικά έφυγε άδοξα χτυπημένος από ακόμη ένα εγκεφαλικό επεισόδιο 1 Ιουνίου 1981.

Ας θυμηθούμε μερικά από τα τραγούδια του.

“Τα μπαγλαμαδάκια”, “Θα ζήσω ελεύθερο πουλί”, “Έμαθα πως είσαι μάγκας”, “Είναι το κρύο τσουχτερό”, “Η γάτα”, “Στις ταβέρνες τριγυρνάς”, “Η Κικίτσα”, “Να χαρείς τα μάτια σου καλέ”.

Ιστορικό υλικό : © Αρχείο Δημήτρη Κακίτση.

Ψηφιακή Επεξεργασία Εικόνας & Ιστορική επιμέλεια – Δημήτρης Κακίτσης.

© Allrightsreserved : Παλαιό Φάληρο Καλαμάκι Αναμνήσεις. Φωτογραφίες Νο. 949-950-951-952.