Εθελοντές ήρωες έσωσαν από τα έγκατα της γης δύο γάτες στον Άγιο Δημήτριο (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Χίλια μπράβο για άλλη μία φορά στους εθελοντές της ομάδας Alma Libre που κατάφεραν μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες να σώσουν δύο ψυχές που είχαν εγκλωβιστεί κυριολεκτικά στα έγκατα της γης, στον Άγιο Δημήτριο. Αρχικά έψαχναν για ένα γατούλη που χάθηκε μέσα στο φρεάτιο. Στην προσπάθειά τους να τον εντοπίσουν ανακάλυψαν πως μέσα είχε εγκλωβιστεί και μία γατούλα. Δείτε ολόκληρη την ιστορία όπως την περιγράφουν οι εθελοντές που την έζησαν:

“Τρεις μέρες στα Έγκατα, Για δυο Ψυχές

Ενημερωθηκαμε για επείγον περιστατικό τραυματισμένου γατου που εντοπίστηκε να πέφτει σε φρεάτιο ομβριων υδάτων στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου.

Βασει μαρτυριας μιας περιοίκου που τυχαία είδε τον άγνωστο γατο σε ταλαίπωρη κατάσταση, καθως εκείνος έτρωγε το φαΐ που η γυναίκα του έδωσε, ήρθαν ξαφνικά άλλες γάτες και τον τρόμαξαν και κατόπιν πανικόβλητος έτρεξε και χάθηκε πέφτοντας μέσα στο φρεάτιο.

Άμεσα στο σημείο έσπευσαν οι εθελοντές μας Elen Konte και Kostas Garef για βοήθεια.

Κατόπιν αυτοψιας διαπιστωθηκε ότι δεν υπηρχε κανένα ιχνος ζωης στο φρεάτιο, ούτε στη σωλήνα που οδηγουσε στα κεντρικά.

Λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλειας ανοίξαμε κεντρικό καπάκι και η εθελοντρια μας πραγματοποιησε καδοδο στον κεντρικό αγωγό.

Σε ακτίνα τουλάχιστον πενήντα μέτρων τίποτε δεν διαφαινοταν.

Με μεγάλη προσοχή αφήσαμε οπλισμενη παγίδα στον αγωγό με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή ο χαμενος γατος θα ερχόταν πίσω οδηγούμενος από την πείνα του.

Και έτσι ξεκίνησε μια αγωνιώδης διαδικασία αλλεπάλληλων επανελέγχων και αναζήτησης.

Την δεύτερη ημέρα πραγματοποιωντας πάλι καθοδο, μην πιστεύοντας στα μάτια μας αντικρίσαμε μέσα στην παγίδα άλλη γατούλα να κλαίει με παράπονο.

Δεν ήταν ο γατος που ψάχναμε, διαπιστωθηκε ομως ότι ήταν μια φροντιζομενη γατούλα μεγαλης ηλικίας που μας πληροφόρησαν ότι για μέρες ήταν χαμένη και την έψαχναν.

Η όμορφη ταρταρούγα που ήταν χαμένη επισης εκεί κάτω, είχε σωθει σαν από θαύμα μέσα στην προσπάθεια μας να βρούμε τον γατουλη φάντασμα.

Επιμείναμε ανοιγοντας δεύτερο και τρίτο καπάκι κεντρικών με τη βοήθεια του εθελοντή μας Σάββας Χαμαμτζής που έσπευσε να βοηθήσει.

Έγινε επανατοποθέτηση παγιδας σε κομβικό σημείο διασταύρωσης για την περίπτωση που ο γατος είχε απομακρυνθεί πολύ πιο κάτω.

Ώσπου σε μια από τις καθόδους η εθελοντρια μας αντικρισε απο πολύ μεγάλη απόσταση φευγαλέα μέσα στον αγωγό δυο μάτια να λάμπουν στο φως του φακού, ώσπου οι λάμψεις εξαφανίστηκαν.

Με προσοχή η παγίδα ανανεώθηκε και οπλίστηκε πάλι και αποχωρησαμε για να επανελθουμε.

Και καθως η βροχή ερχόταν, σπευσαμε ξανα ελπίζοντας.

Εκείνη η τριτη μέρα είχε τελικά ελπιδοφόρα έρθει για να μας δωσει την μεγάλη χαρά να έχουμε πια το γατουλη στα χέρια μας.

Δεν χάθηκε, δεν πέθανε αβοηθητος.

Λαμβανει τώρα την απαραίτητη κλινική φροντίδα και αναρρώνει.

Έφερε τραύματα και πληγές στο σώμα του από μαχες.

Είναι πια ασφαλής.

Και για άλλη μια φορά θα αναρωτηθούμε.. άραγε πόσες ψυχες μένουν αβοήθητες, πόσα πλάσματα άραγε μένουν αόρατα γιατί κανεις δεν άκουσε, κανεις δεν είδε, κανεις δεν επέμεινε να βοηθήσει.”