Ζητήστε συγγνώμη, προσφέροντας μια γλάστρα με κάλλα

Αν αγαπάτε τα λουλούδια και στολίζετε συχνά βάζα με συνθέσεις τους, ίσως να γνωρίζετε την αλφαβήτα του συμβολισμού τους. Η ίριδα εκδηλώνει την πίστη εκείνου που την προσφέρει, η μαργαρίτα αποπνέει αθωότητα, τα κόκκινα τριαντάφυλλα εκφράζουν ένα πάθος που διαρκεί.

Πρώιμα ίχνη αυτής της «γλώσσας» είναι ορατά σε πολλούς από τους αρχαίους πολιτισμούς, κωδικοποιήθηκε όμως στη μορφή που επιζεί σήμερα στην πουριτανική Αγγλία της Βικτωριανής εποχής, όταν η εκδήλωση των συναισθημάτων όφειλε να είναι συγκαλυμμένη. Για έναν εξωστρεφή χαρακτήρα σαν τον δικό μου όλα αυτά μοιάζουν ανούσια και βαρετά, ακόμα περισσότερο επειδή έχουν την τιμητική τους στις επιλογές της ανθοδέσμης που κρατάει η νύφη στον γάμο της, έναν παραδοσιακό θεσμό για τον οποίο, δυστυχώς, δεν τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση. Ως σύμβολα παρθενικής αγνότητας, με έντονο μάλιστα το θρησκευτικό στοιχείο, όλα τα είδη των λευκών κρίνων ήταν για πολλά χρόνια άνθη που ποτέ δεν επέλεγα να προσφέρω. Χρειάστηκε να πέσει στα χέρια μου ένα λεύκωμα με έργα της σπουδαίας Αμερικανίδας ζωγράφου Τζόρτζια Ο’ Κιφ για να λατρέψω μία από αυτές, την κάλλα (Zantedeschia aethiopica), χάρη στον απαράμιλλο τρόπο που εκείνη αποδίδει την αφροδίσια χάρη της. Η ίδια βέβαια πάντοτε επέμενε πως όσοι (άπαντες σχεδόν, δηλαδή) διακρίνουν ερωτικά σύμβολα στις ζωγραφιές της απλώς προβάλλουν κάποιες ανικανοποίητες επιθυμίες τους, ενώ επίσης αρνείτο σθεναρά πως τα λουλούδια της αποτελούν φεμινιστικά μανιφέστα. Το μόνο σίγουρο για μένα πάντως είναι πως από τότε που μου αποκαλύφθηκε η πηγαία θηλυκή δόνηση της κάλλας, έχω χαρίσει αρκετές σε φίλες και συνεργάτιδες.

Επιβεβαιώνεται δε κάθε φορά πως είναι δώρο με σαφώς θετικό αντίκτυπο, όταν θέλω εμπράκτως να εκδηλώσω τον θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη ή ακόμα και να ζητήσω συγγνώμη. Το ίδιο αποτέλεσμα, οφείλω να σημειώσω, επιτυγχάνει ένα συγγενικό της φυτό, που της μοιάζει μάλιστα πολύ, το ανθούριο. Η κύρια μορφολογική διαφορά τους είναι πως η σπάθη, το μεγάλο δηλαδή φύλλο που περιβάλλει τη χρυσοκίτρινη ταξιανθία τους, στην περίπτωση της κάλλας είναι χιονόλευκη, ενώ στο ανθούριο βαθυκόκκινη. Αναφέρομαι βέβαια στις κλασικές ποικιλίες, καθώς σήμερα στην αγορά βρίσκουμε πλέον γλαστρωμένες κάλλες με κίτρινη, ρόδινη, πορφυρή, ακόμα και δίχρωμη σπάθη. Για όλες πάντως ισχύει το ίδιο, ότι δηλαδή η πανέμορφη εαρινή ανθοφορία τους διαρκεί μέχρι και δύο μήνες. Για να συμβεί βεβαίως αυτό, πρέπει φυσικά να ικανοποιούνται οι ανάγκες που απορρέουν από το ενδιαίτημα του είδους, τις βαλτώδεις τοποθεσίες της Νότιας Αφρικής από όπου κατάγεται. Λόγω της εντυπωσιακής της εμφάνισης, η κάλλα δεν μπορούσε παρά να «ανακαλυφθεί» νωρίς από τους Ευρωπαίους εξερευνητές και να ριζώσει έτσι σε βοτανικούς κήπους της ηπείρου μας ήδη από τα τέλη του 17ου αιώνα. Ανήκει σε ένα γένος που έλαβε το όνομά του προς τιμήν του Ιταλού βοτανικού Τζιοβάνι Ζαντεντέσι, ενώ το επίθετο aethiopica, το οποίο σε πρώτη ανάγνωση δίνει ολότελα εσφαλμένη πληροφορία σχετικά με την πατρίδα της, εξηγείται από το γεγονός πως για πολλούς αιώνες το αχαρτογράφητο τότε κομμάτι της Αφρικής που βρίσκεται νοτίως της Αιγύπτου και της Λιβύης ονομαζόταν Αιθιοπία. 

Φυτέψτε την πολυετή, πυκνή σε ανάπτυξη και ανθεκτική κάλλα σε παρτέρια στον κήπο ή σε μεγάλες γλάστρες και ζαρντινιέρες στο μπαλκόνι, ώστε να αναπτυχθεί γρήγορα και να σχηματίσει πυκνές συστάδες ύψους μέχρι ενός μέτρου. Αν της προσφέρετε ένα φωτεινό σημείο, δεν έχει μάλιστα αντίρρηση στο να παίξει τον ρόλο ενός φυτού εσωτερικού χώρου.

Απομακρύνετε τα μαραμένα φύλλα

→ Έχει ανάγκη από προσήλιες θέσεις, χρειάζεται όμως προστασία από την πολύ δυνατή θερινή ακτινοβολία. Προτιμά εδάφη τα οποία δεν στεγνώνουν εύκολα και φυσικά απαιτεί τακτικά ποτίσματα τους ζεστούς μήνες του χρόνου. Οι ανάγκες της σε λίπανση είναι μικρές, ενώ τέλος, όταν με τα πρώτα κρύα μαραίνονται τα φύλλα της, πρέπει σχολαστικά να απομακρύνονται.

Ευχαριστούμε τις Γεωπονικές Επιχειρήσεις Χορομίδης για την αρωγή τους στη φωτογράφιση.