Βασίλη Βουτετάκη, Παναγιώτη Γερακάρη τι κάνει «Μια ωραία πεταλούδα» στο Θέατρο Νους;

Οι δημιουργοί Βασίλης Βουτετάκης και Παναγιώτης Γερακάρης μίλησαν στο In2life.gr για την παράστασή τους «Μια ωραία πεταλούδα» που ανεβαίνει στο θέατρο Νους.

Είδα την παράστασή σας και πράγματι  θεώρησα πολύ σημαντικό που ασχοληθήκατε με ένα τόσο ζωτικό ζήτημα για την ελληνική κοινωνία. Η ενδοοικογενειακή βία έχει πάρει τρομερές διαστάσεις. Προσωπικά νομίζω ότι πάντα είχε αλλά τώρα πια βγήκαν κάποιοι και μίλησαν.  Ποια είναι η γνώμη σας, δεδομένου ότι προέρχεστε από οικογένειες χωρίς τέτοια βιώματα;

Βασίλης Βουτετάκης: Το θέμα της παιδικής κακοποίησης και της ενδοοικογενειακής βίας είναι ένα θέμα που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε γι’ αυτό και να παίρνουμε θέση. Το ότι δεν συμβαίνει στην δική μου οικογένεια δεν σημαίνει ότι δεν με αφορά. Σημασία έχει να γίνουμε όλοι ένα σύνολο ανθρώπων που θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον προκειμένου να εξαλειφθεί κάθε μορφή βίας.

Το «Μια ωραία πεταλούδα κεφάλαιο 2» είναι η συνέχεια της πρώτης σας συνεργασίας «Αναμονή στο τίποτα – Κεφάλαιο 1» που πάλι σκηνοθετούσε ο Βασίλης. Το πρώτο κεφάλαιο τι πραγματευόταν; Θα υπάρχει και τρίτο μετά το δεύτερο;

Βασίλης Βουτετάκης: Η παράσταση «Αναμονή στο τίποτα – Κεφάλαιο Ι» μιλούσε για την ζωή και τον θάνατο και τις βασικές αξίες της ζωής. Το Κεφάλαιο ΙΙΙ, όταν με το καλό έρθει, θα μιλά για τον Έρωτα.

Παναγιώτης Γερακάρης : Η πρώτη παράσταση της ομάδας μας αφορούσε τη ζωή και το θάνατο . Πολλές φορές αναλωνόμαστε σε πράγματα που δεν έχουν και τόση σημασία και χάνουμε τα ουσιαστικά της ζωής. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε και το έργο - Τι περιμένετε ; - Τίποτα. Δηλαδή μην περιμένεις όλα εδώ είναι στο τώρα, ζήσε και μην αφήνεις το χρόνο να περνάει άσκοπα! Ναι σίγουρα θα υπάρξει και τρίτο κεφάλαιο το οποίο θα είναι αφιερωμένο στον έρωτα.

Τι ρόλο παίζει ο θάνατος στο έργο σας;  Εδώ στο «Μια ωραία πεταλούδα» ο θάνατος είναι μια κάθαρση, μια διαφυγή, αλλά υπάρχει και το πρόσωπο του Αληθινού Φίλου, που μόνο αναφέρεται. Εγώ τον συνέλαβα σαν έναν φύλακα άγγελο;

Βασίλης Βουτετάκης: Ο θάνατος έχει κάτι το σκοτεινό, κάτι το μαύρο στην εικόνα του. Στην παράσταση ο Θάνατος έρχεται μέσα από τον αληθινό φίλο, που στόχος του είναι να τερματίσει τον μελλοντικό βασανισμό των ανθρωπίνων ψυχών προκειμένου να μην ζήσουν την βία που πρόκειται να υποστούν. Φύλακας Άγγελος για μένα δεν είναι ποτέ κάτι που θα πέσει σαν μαύρη σκιά πάνω σε μια ανθρώπινη ψυχή και θα την τερματίσει ως εσχάτη λύση. Στην ζωή έχουμε ανάγκη το φως και ένας φύλακας Άγγελος θα πρέπει να είναι φωτεινός. Άρα ο αληθινός φίλος έχει κάτι το σκοτεινό, κάτι το τρομακτικό, κάτι το οποίο αφορά τον ίδιο τον άνθρωπο και το δικό του χέρι.

Παναγιώτης Γερακάρης: Σίγουρα ο θάνατος φέρνει την λύτρωση, κάθαρση όπως λες και εσύ! Είναι δύσκολο να   συμφιλιωθείς με αυτή την πραγματικότητα. Ο αληθινός φίλος το κάνει να φαίνεται λίγο πιο εύκολο, πιο μαλακό όπως λέει και ο συγγραφέας στο έργο. Θεωρώ ότι ο ρόλος του συγγραφέα πιστεύει τόσο πολύ την ιδέα του αληθινού φίλου που έχει δημιουργήσει, που θεωρεί ότι ο αδερφός του θα πάει σε έναν καλύτερο κόσμο γι’ αυτό και έχει αυτή την κατάληξη.  Όσον αφορά τον ίδιο δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι πατάει τη σκανδάλη στο τέλος. Άλλες μέρες το παίρνω έτσι, άλλες αλλιώς…

Πώς προσεγγίσατε το θέμα της κακοποίησης; Για πάρα πολλές ασθένειες των παιδιών ευθύνεται πολλές φορές η βία που έχουν δεχτεί από τους γονείς. Θα μπορούσε και ο Βασίλης του έργου να έχει αυτό το νοητικό έλλειμμα σαν αποτέλεσμα ξύλου, ή σαν μια διαφυγή που ασυνείδητα μπορεί να έχει επιλέξει;

Βασίλης Βουτετάκης: Κάθε ζωή είτε είναι ανθρώπινη, είτε όχι, έχει αξία. Η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που καταπατά την ελευθερία του άλλου και δεν έχει σχέση με την ηλικία- δηλαδή αν είναι παιδί ή ενήλικας ή αν είναι γυναίκα ή άντρας. Όλες οι ανθρώπινες ψυχές είναι ίσες. Άρα ο τρόπος προσέγγισης της κακοποίησης έρχεται με αυτόν τον απαράβατο κανόνα. Όλοι είμαστε ίσοι. Κάθε ενέργεια που βλάπτει την ζωή ενός άλλου ανθρώπου, είτε αυτή η ενέργεια είναι λεκτική, είτε είναι πρακτική είναι κακοποίηση. Και η κακοποίηση έχει οδηγήσει πολλούς ανθρώπους σε σκοτεινά μονοπάτια.

Παναγιώτης Γερακάρης: Με αγάπη σεβασμό και προσοχή. Είναι δύσκολο να προσεγγίσεις κάτι που δεν έχεις βιώσει. Είμαστε εκεί για να μεταφέρουμε τα λόγια και τις εικόνες από κάποια γεγονότα όπου υπάρχουν εκεί έξω, γίνονται ακόμα και τώρα. Πρέπει να ακουστούν και να αντιμετωπιστούν.

Υπάρχει μια ιστορία που ακούγεται στο έργο που μου θυμίζει μια γνωστή ιστορία σε όλους μας, κάθε φορά που την ακούω συγκινούμαι δεν γίνεται να έχουν συμβεί τέτοια πράγματα. Έχουμε ευθύνη όλοι όταν ακούμε ή υποπτευόμαστε κάτι δίπλα μας να μιλάμε.

Ναι σίγουρα και οι δυο ρόλοι έχουν υποστεί κακοποίηση στο έργο, όποτε τον καθένα τον έχει επηρεάσει διαφορετικά. Τον Βασίλη έτσι όπως περιέγραψες και τον Παναγιώτη νιώθω ότι γράφει ιστορίες για να ξεφύγει από την πραγματικότητα που ζει.

Τελειώσατε και οι δυο τη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη. Εκεί γνωριστήκατε και ξεκίνησε μια φιλία. Πόσο δύσκολη είναι η συνεργασία μεταξύ φίλων;

Βασίλης Βουτετάκης: Η συνεργασία μεταξύ φίλων είναι αρκετά δύσκολη και σίγουρα, όπως όλες οι συνεργασίες, έχει και τις καλές και τις κακές μέρες. Σημασία έχει να υπάρχει κοινός στόχος και ειλικρίνεια μεταξύ της ομάδας. Ο Παναγιώτης είναι ένας όμορφος άνθρωπος και ταλαντούχος ηθοποιός που εμένα με κάνει καλύτερο και του έχω εμπιστοσύνη. Είμαστε ομάδα και ο ένας βοηθάει τον άλλον.

Παναγιώτης Γερακάρης: Ναι. γνωριστήκαμε στη σχολή. Ο Βασίλης ήταν μεγαλύτερο έτος και έδωσα μαζί του πτυχιακές εξετάσεις σαν βοηθητικός. Έτσι δέσαμε και μόλις τελείωσα και εγώ την σχολή φτιάξαμε την ομάδα μας και ξεκινήσαμε τις παραστάσεις. Η συνεργασία μεταξύ φίλων είναι αρκετά δύσκολη. Έχουμε και οι δυο το θάρρος της γνώμης μας σε κάθε πρόβα και σε ό,τι αφορά το στήσιμο μιας παράστασης και γι’ αυτόν το λόγο έχουν υπάρξει πολλές φορές συγκρούσεις μεταξύ μας . Όμως στο τέλος πιστεύω ότι μόνο καλό φέρνει αυτό γιατί και οι δυο ψάχνουμε το καλύτερο για τη δουλειά μας.

Οι δυο σας φτιάξατε την ομάδα μας Mirakuru. Ποια ανάγκη υπαγόρευσε αυτό το εγχείρημα; Τι θέλετε να πετύχετε μέσα από τη συνεργασία αυτή;  Διαπνέεστε από κοινές ανησυχίες; Ποιες είναι αυτές; Επίσης τι θα πει Mirakuru;

Βασίλης Βουτετάκης: Η καλλιτεχνική ομάδα Mirakuru δημιουργήθηκε επειδή είχαμε την ανάγκη και οι δυο να κάνουμε πράγματα και να υπάρξουμε στον καλλιτεχνικό χώρο μετά το τέλος της πρώτης Καραντίνας. Δεν υπήρχαν ακροάσεις και η κατάσταση για δυο παιδιά που τελείωσαν πρόσφατα την σχολή δεν ήταν και η πιο εύκολη. Επομένως είπαμε ή θα καθόμαστε να βλέπουμε τους άλλους να παίζουνε ή θα πάρουμε την τύχη στα χέρια μας. Και έτσι έγινε. Πήραμε την ευθύνη της πρώτης παράστασης και τα καταφέραμε. Τώρα είναι η δεύτερη μας δουλειά και πάμε βήμα βήμα. Mirakuru είναι μια ουσία που προέρχεται από τα κόμικς της DC και όταν την έδιναν σε κάποιον ήρωα αποκτούσε υπερφυσικές ικανότητες. Έτσι και εμείς το ζούμε σαν superhero!

Παναγιώτης Γερακάρης:  Η ιδέα της ομάδας είχε έρθει από όταν ήμασταν στη σχολή. Είχαμε χημεία μεταξύ μας, μου άρεσε ο τρόπος που δουλεύει ο Βασίλης  και το είχαμε από τότε στο μυαλό μας. Όταν τελείωσα και εγώ την σχολή ήταν η περίοδος του κορονοϊού και όπως καταλαβαίνεις δεν υπήρχαν ακροάσεις όποτε ξεκινήσαμε να δουλεύουμε το δικό μας έργο! Στόχος μας είναι όταν η ομάδα έχει κάτι να πει να το λέει μέσα από την παράσταση που ανεβάζει κάθε φορά.Μεγάλη κουβέντα αυτή για τις ανησυχίες για να τα πούμε από εδώ, γιατί πέρα από τα καλλιτεχνικά υπάρχουν και οι οικονομικές ανησυχίες ενός ηθοποιού, τα ανύπαρκτα πτυχία... Τουλάχιστον με τον Βασίλη τα έχουμε βρει και έχουμε μια κοινή γραμμή .

Όσο για το Mirakuru, προέρχεται από την λέξη miracle. Είναι ένα ιαπωνικό χάπι που είχε φτιαχτεί για τους στρατιώτες στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο για να τους δίνει εγρήγορση. Αργότερα το χρησιμοποίησε και η DC στα κόμικ της. Έτσι, σαν λάτρεις των κόμικ και οι δυο εμπνευστήκαμε, από εκεί.