Σήμερα θα ήθελα να σας γνωρίσω τέσσερις φίλες μου, οινολόγους – οινοπαραγωγούς, όλες με σπουδές στη Γαλλία, που η καθεμιά έχει βάλει το λιθαράκι της στο οικοδόμημα που λέγεται νέο ελληνικό κρασί.
→ Με την Ελένη Κεχρή γνωριστήκαμε πριν ακόμα επιστρέψει οριστικά στην Ελλάδα από τις σπουδές και τις επαγγελματικές της δραστηριότητες στην Εσπερία. Σε αυτή τη γυναίκα με τα γεμάτα καλοσύνη φωτεινά μάτια και το ζεστό χαμόγελο, που αποπνέει ηρεμία και γνώση, το ελληνικό κρασί χρωστάει την αποκατάσταση της χαμένης τιμής της ρετσίνας. Η Ελένη πήρε μια απίστευτα ρηξικέλευθη απόφαση και, δημιουργώντας το Δάκρυ του Πεύκου, ταξίδεψε την έως τότε περιφρονημένη ρετσίνα στους φημισμένους διεθνείς διαγωνισμούς και την έφερε πίσω στολισμένη με μετάλλια. Το Δάκρυ του Πεύκου από Ασύρτικο συναγωνίζεται τα κομψά λευκά κρασιά και άνοιξε τον δρόμο για την πικάντικη παιχνιδιάρα Ρόζα, ρετσίνα από Ξινόμαυρο, και τον Αφρό, μια προχωρημένη αντίληψη για το εθνικό μας κρασί.
→ Τη Χλόη Χατζηβαρύτη την ξέρω από τα πρώτα φοιτητικά της χρόνια. Στη Γαλλία αρχικά και μετά στα πέρατα του οινικού κόσμου. Η λεπτοκαμωμένη, μελαχρινή νεράιδα των φυσικών κρασιών είναι μια δυναμική, αποφασιστική και ασυμβίβαστη οινολόγος, που με πείσμα υπηρετεί τις ιδέες της και δεν σταματά αν δεν πετύχει τους στόχους της. Μου είναι δύσκολο να διαλέξω ένα από τα κρασιά της Χλόης, γιατί μου αρέσουν όλα. Με κλειστά μάτια σάς προτείνω την orange Μαλαγουζιά Vre και την αγαπημένη μου Νεγκόσκα carbonique, που έδειξε το κοσμοπολίτικο πρόσωπο της ανήμερης ποικιλίας.
→ Όταν συναντήσεις για πρώτη φορά την Ιωάννα Τσιλιλή, ψηλή, λυγερή, ξανθομαλλούσα, με πελώρια γαλανά μάτια, θα σκεφτείς πως είναι μοντέλο! Κι όμως είναι χημικός μηχανικός, οινολόγος, master distiller, κάτοχος Diploma WSET, μιλάει πέντε γλώσσες και δραστηριοποιείται οινολογικά εδώ και δέκα χρόνια. Γνωριστήκαμε σε ένα οινικό ταξίδι στην Αργεντινή και είναι από τους ανθρώπους που κέρδισαν την αγάπη μου. Ακούραστο πνεύμα, ξεπερνά τις δυσκολίες και πέφτει με τα μούτρα στη νέα της δραστηριότητα, το Tsililis Terres, και, μέχρι να πεις κύμινo, μας παρουσιάζει τα καινούργια της κρασιά και κλέβει τις εντυπώσεις. Λατρεύω την Edenia Luna, μια φανταστική βιολογική Λημνιώνα, αλλά και το ζουμερό Ιώ, ένα ροζέ από Λημνιώνα, Ξινόμαυρο και Syrah, κομψό σαν την Ιωάννα.
→ Με τη Μαρία Ταμιωλάκη γνωριζόμαστε οικογενειακώς και έχουμε απολαύσει τη φιλοξενία στο Χουδέτσι, στο πατρικό της. Η Μαρία, μαζί με τον οινολόγο σύντροφό της, τον ευγενή και χαμηλών τόνων Δημήτρη Μανσόλα, πριν από μερικά χρόνια έκαναν μια μικρή επανάσταση που ακούει στο όνομα Hetero Wines. Πρόκειται για «ετερόκλητα κρασιά από επιλεγμένα αμπελοτόπια σε διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας», εγκαινιάζοντας έτσι την πρώτη Gypsy Winemaking προσπάθεια. Οι σειρές Monarch (από τη Φλώρινα) και Anarch (από τον Δομοκό) σε προσκαλούν σε ένα διαφορετικό οινικό ταξίδι. Από αυτή την τελευταία σειρά διαλέγω το Cuνée Takumi Premium Wine engineering (Ξινόμαυρο-Cabernet Sauvignon).
Φυσικά, υπάρχουν πολλές ακόμα: Ευαγγελία Παλυβού, Εριφύλη Παρπαρούση, Θεοδώρα Ρούβαλη, Ντίνα Σπυροπούλου, Μελίνα Τάσσου, Σωσάννα Κατσικώστα, Ειρήνη Δασκαλάκη, Νίκη και Εμμανουέλα Πατεριανάκη, Μαριαλένα και Αναστασία Τσιμπίδη, σας ευχαριστούμε για τα θαυμάσια κρασιά.