SOS για την ακριβή ενέργεια εκπέμπει η ελληνική βιομηχανία

Μετά τη λήξη των συμβάσεων της ενεργοβόρου βιομηχανίας με τη ΔΕΗ, πολλές επιχειρήσεις πρέπει να λειτουργούν με τιμές ρεύματος αγοράς και χωρίς καμία προβλεψιμότητα, αφού τα τιμολόγια αλλάζουν ανά μήνα. [SHUTTERSTOCK]

Σήμα κινδύνου εκπέμπει σύσσωμη η ελληνική βιομηχανία μέσω επιστολής προς τον πρωθυπουργό, ζητώντας τη συνάντηση μαζί του και την άμεση παρέμβασή του για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από την εκτόξευση του ενεργειακού κόστους.

«Η ένταση των προβλημάτων, ιδιαίτερα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθώς και για τη βιομηχανία έντασης ενέργειας, λαμβάνει πια διαστάσεις υπαρξιακού κινδύνου», αναφέρει χαρακτηριστικά η επιστολή που συνυπογράφουν οι πρόεδροι των εννέα βιομηχανικών οργανώσεων της χώρας –ΣΕΒ, ΣΒΕ, ΕΒΙΚΕΝ, Ελληνική Παραγωγή, ΣΒΑΠ, ΣΒΘΣΕ, ΣΘΕΒ, ΣΕΒΠΔΕ, ΣΒΣΕ– στο πλαίσιο μιας κοινής παρέμβασης που, σύμφωνα με πληροφορίες, δρομολογήθηκε έπειτα από την πίεση που άσκησαν οι επιχειρήσεις-μέλη τους, καθώς η παρατεταμένη ενεργειακή κρίση καθιστά τον αγώνα για επιβίωση μέρα με την ημέρα όλο και πιο δύσκολο.

Το πρόβλημα έγινε ακόμη μεγαλύτερο από τις αρχές του έτους με τη λήξη των συμβάσεων της ενεργοβόρου βιομηχανίας με τη ΔΕΗ, με αποτέλεσμα επιχειρήσεις εκτεθειμένες στον διεθνή ανταγωνισμό να πρέπει να λειτουργούν με τιμές ρεύματος αγοράς και χωρίς καμία προβλεψιμότητα, αφού τα τιμολόγια αλλάζουν ανά μήνα.

Οι βιομηχανικοί σύνδεσμοι αναγνωρίζουν τις προσπάθειες της πολιτείας για την άμβλυνση των επιπτώσεων τις ενεργειακής κρίσης στις επιχειρήσεις, επισημαίνουν ωστόσο ότι μετά μια περίοδο θετικών ρυθμών, η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα κινείται τους τελευταίους μήνες σε χαμηλότερα επίπεδα από τον μέσο όρο της Ε.Ε. και κινδυνεύει να χαθεί η θετική δυναμική που κατάφεραν να ανακτήσουν ειδικά οι βιομηχανίες τα τελευταία χρόνια, και προειδοποιούν για τις επιπτώσεις ιδίως στο πεδίο των εισοδημάτων και της απασχόλησης από ενδεχόμενη επιβράδυνση της βιομηχανικής δραστηριότητας.

Πρόσθετο λόγο ανησυχίας για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και ειδικά της ελληνικής βιομηχανίας αποτελεί το γεγονός ότι τα κράτη-μέλη, με απουσία κοινής πολιτικής σε επίπεδο Ε.Ε., ξεδιπλώνουν όλο και περισσότερο αποτελεσματικά μέτρα στήριξης της βιομηχανίας τους για την αντιστάθμιση του υψηλού κόστους, αξιοποιώντας μεταξύ άλλων και το Ευρωπαϊκό Προσωρινό Πλαίσιο Κρατικών Ενισχύσεων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης.

Το γεγονός αυτό, όπως επισημαίνουν στην επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, «θέτει σε κίνδυνο την εσωτερική αγορά, δημιουργώντας πρόσθετες ανισότητες μεταξύ των χωρών».

Δυσαρέσκεια εκφράζεται και για τη στάση της Ε.Ε., η οποία, όπως αναφέρεται, «περιορίζεται σε κενές ανακοινώσεις για βιομηχανική στρατηγική και επιμένει σε τιμωρητικές πολιτικές που απειλούν ευθέως τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα της εγχώριας βιομηχανίας και αντιστρατεύονται τους ίδιους τους κλιματικούς της στόχους», την ίδια στιγμή που σημαντικοί εμπορικοί εταίροι της Ευρώπης ακολουθούν μια «επιθετικά υποστηρικτική πολιτική».

Κινδυνεύει να χαθεί η θετική δυναμική που οι βιομηχανίες κατάφεραν να ανακτήσουν τα τελευταία χρόνια.

Τι προτείνουν

Η βιομηχανία ζητάει να συνεχιστούν τα μέτρα στήριξης για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση, με τρόπο που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεσοπρόθεσμη προβλεψιμότητα για την επιχειρηματική δράση. Επαναφέρει επίσης το αίτημα για κατάργηση της εφαρμογής του πλαφόν στα διμερή συμβόλαια της βιομηχανίας με τους παραγωγούς. Ζητάει ενίσχυση των διμερών συμβολαίων με τον περιορισμό της συμμετοχής των νέων έργων στους επόμενους διαγωνισμούς στο 50%, κατευθύνοντας τους παραγωγούς στην αγορά και στη λήψη κάθε δυνατού μέτρου διευκόλυνσης των επιχειρήσεων για την εγκατάσταση συστημάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και κίνητρα για την υποστήριξη των επιχειρήσεων στην πράσινη μετάβαση από το ΕΣΠΑ ή το Ταμείο Ανάκαμψης.

Επείγουσα είναι, σύμφωνα με τη βιομηχανία, η λήψη μέτρων βάσει των εξής προτάσεων:

1. Αντιστάθμιση ενεργειακού κόστους. Το εφαρμοζόμενο μοντέλο σε μηνιαία βάση οδηγεί σε αδυναμία έστω και βραχυπρόθεσμης πρόβλεψης του τελικού ενεργειακού κόστους. Προτείνεται η υιοθέτηση μιας τιμής-στόχου κατά το μοντέλο που εφαρμόζουν άλλα κράτη-μέλη μέσω της επικαιροποίησης της επιδότησης ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Προτείνεται επίσης καθορισμός επιδότησης ύψους 20 ευρώ/MWh στο κόστος του βιομηχανικού φυσικού αερίου για το 2023.

2. PPAs (διμερή συμβόλαια). Να εξαιρεθούν από το πλαφόν στην αποζημίωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς αποτελούν βασικό εργαλείο μείωσης του κόστους ενέργειας για τις επιχειρήσεις, και η ρύθμιση να μην περιορίζεται μόνο σε συμβόλαια φυσικής παράδοσης.

3. Λοιπά κόστη. Από τον Αύγουστο του 2021 έχουν αυξηθεί κατά 150% οι χρεώσεις συστήματος (ΑΔΜΗΕ), χωρίς να έχουν μειωθεί ταυτόχρονα οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (ΥΚΩ). Προτείνεται η άμεση επαναφορά των χρεώσεων στα προ κρίσης επίπεδα για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση και παράλληλα μείωση των ΥΚΩ βάσει των διασυνδέσεων που έχουν γίνει.

4. Υποδομές. Αμεση αναβάθμιση των υποδομών δικτύου ώστε να περιοριστούν οι βλάβες που επιβαρύνουν με μεγάλα ποσά τις βιομηχανίες συνεχούς λειτουργίας και παράλληλα να υπάρξουν περιθώρια περαιτέρω διείσδυσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.