Σοφόν το ασαφές: Η ψυχολογία των ξένων θεσμικών

Τι είπε το ταμπλό αυτόν τον μήνα; Καλώς τα παιδιά τα ζουμπουρλούδικα. Ήταν νομίζω ο τρόπος υποδοχής ναυτών του αμερικανικού στόλου σε μια ταινία της εποχής του 1960 στον Πειραιά. Ο τίτλος της ήταν «Καλώς ήρθε το δολάριο». Από τότε λέγαμε ελάτε να επενδύσετε σε κάθε τύπου δραστηριότητα, μόνο που ενώ αυτοί μας εμπιστεύθηκαν, εμείς διογκώναμε το άνοιγμα μεταξύ χρέους και ΑΕΠ σε τέτοιο βαθμό που ήταν αδύνατη η εξυπηρέτηση του πρώτου. Η απογοήτευση από την αναξιοπιστία οδήγησε στην απαίτηση τα ελληνικά χρεόγραφα να πληρώνουν τεράστιο επιτόκιο συγκριτικά με τις υπόλοιπες περιφερειακές οικονομίες του ευρώ. Τελευταία, οι πιο τολμηροί διαχειριστές, με τη λογική τρώγοντας έρχεται η όρεξη, στοιχηματίζουν σε τουριστική υπερπαραγωγή υπό τη μόχλευση του Ελ Νίνιο.

Κατά τη γνώμη μας δικαίως οι ξένοι θεσμικοί δεν ανησυχούν για ενδεχόμενο σοκ λόγω της αύξησης των επιτοκίων επιθετικά, που αναμένεται να πάθουν οι αναπτυγμένες οικονομίες της Ευρωζώνης. Ενώ η ελληνική οικονομία και το τραπεζικό της σύστημα βρίσκονται σε καθεστώς υψηλών επιτοκίων επί 15 τουλάχιστον χρόνια. Είναι συνεπώς οντότητες συνηθισμένες να λειτουργούν «στα κόκκινα». Ωστόσο, οι εγχώριοι επενδυτές που συμμετέχουν στο καθημερινό γίγνεσθαι δεν αισθάνονται ασφαλείς στο πεδίο των επενδύσεων, καθώς θεωρούν εύκολη την παραγωγή καταστροφικής αστάθειας από αποτυχημένες απόπειρες σχηματισμού κυβέρνησης αποτελεσματικής συνεργασίας.

Αφού λοιπόν Johnny πίνει, Johnny κερνάει και ο Γιάννης μας… κοιτάει, ας περιγράψουμε την ψυχολογία των ξένων θεσμικών όπου οι αποφάσεις τους παρήγαγαν πρώτα από όλα πάλι μέσο ημερήσιο τζίρο της τάξης των 100 εκατ. ευρώ. Κρίνοντας δε από τον μέσο τζίρο των πακέτων υπάρχει μια ροή φρέσκου χρήματος, για την οποία αρκετοί θεωρούν πως προέκυψε από κερδοσκοπικά στοιχήματα γύρω από τον χρησμό της S&P. Διαφωνούμε, γιατί ήρθαν αργά σε σχέση με το γεγονός (ανακοίνωση τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 21/4) και περιμένουμε να φανεί η διάθεση για παραμονή στις συναλλαγές της εβδομάδας που ξεκινά. Περιλαμβάνει 5 από τις 19 συνεδριάσεις έως τις εκλογές.

Η δραστηριότητα της περιόδου του Πάσχα, με τον Γενικό Δείκτη σε ημέρες που παραδοσιακά προτιμώνται χαμηλοί ρυθμοί και ουδετερότητα στην επενδυτική τακτική, παρουσίασε ανέβασμα του συναλλακτικού ενδιαφέροντος με ικανοποιητικούς τζίρους. Έτσι στο Χ.Α. η τάση γύρισε πλέον σε ανοδική. Ωστόσο, μετά από πέντε διαδοχικές εβδομάδες ανόδου είναι πιθανό να εμφανιστεί μια εκτόνωση της δυναμικής της ζήτησης και μια κίνηση συσσώρευσης του Γενικού Δείκτη για το αμέσως προσεχές διάστημα. Αυτά προέκυψαν από τις επιλογές των ξένων θεσμικών, με τους εγχώριους να φοβούνται την επίδραση στη διάθεσή τους από τις εξελίξεις στην παγκόσμια ανάπτυξη.

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…

Στον απόηχο της αξιολόγησης

Έγινε μισό βήμα πλησιέστερα στην απόκτηση αξιολόγησης που θα τοποθετήσει την ελληνική οικονομία στην επενδυτική βαθμίδα. Το θαύμα, να ανασύρει από τα σκουπίδια των αγορών ομολόγων το ελληνικό αξιόχρεο ο οίκος που ξεκίνησε τις υποτιμήσεις, περίμεναν την Παρασκευή λίγοι, το ελπίζουν και το τοποθετούν -υπό προϋποθέσεις- στο δεύτερο εξάμηνο πολλοί. Ωραία. Όντως τα επιχειρήματα των αισιόδοξων αλλά και τα μακροοικονομικά δεδομένα αποκαλύπτουν τη δύναμη της ελληνικής παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών. Αλλά επίσης τα στοιχεία από τη ροή των κεφαλαίων στο χρηματιστήριο δείχνουν ότι οι εγχώριοι επενδυτές ρευστοποιούν θέσεις, αναζητώντας αλλού μεγαλύτερη ασφάλεια. Όταν καλύτερες αποδόσεις δύσκολα θα βρεθούν στο ευρώ. Οι σώφρονες πολίτες περιμένουν από την προεκλογική μάχη την προώθηση της αυτοπεποίθησης και την ενατένιση του μέλλοντος με αισιοδοξία μέσω των ιδεολογικά στέρεων προτάσεων και της ρητορικής των κομμάτων εξουσίας. Οι ηγέτες παριστάνουν μεν τους βέβαιους νικητές, ενώ η αυτοσυντήρηση τους ψιθυρίζει αγχωτικά «στης χώρας την ολόμαυρη ράχη περπατάει η Δόξα μονάχη… εσύ πού βρίσκεσαι;».