Πολυδιάστατα έργα Γαΐτη και Σίμωσι στο Ίδρυμα Θεοχαράκη

Η έκθεση περιλαμβάνει ζωγραφική, γλυπτική και κατασκευές. [PANOULIS PHOTOGRAPHY]

Τα έργα των μεγάλων καλλιτεχνών δεν είναι ποτέ στατικά ή μονοδιάστατα. Oι πίνακες του Γαΐτη που παρουσιάζονται αυτήν την περίοδο στο Ιδρυμα Θεοχαράκη αναγιγνώσκονται διαφορετικά από κάθε γενιά. Τα τόσο οικεία και αναγνωρίσιμα ανθρωπάκια του γεννήθηκαν για να δώσουν διέξοδο σ’ ένα δημιουργό που θα συμπλήρωνε φέτος τα 100 χρόνια. Συνεπώς, έζησε μερικές από τις πλέον δύσκολες εποχές της χώρας: Κατοχή, Εμφύλιο, Επταετία.

Η έκθεση που εγκαινιάστηκε πριν από λίγο καιρό περιλαμβάνει ζωγραφική, γλυπτική και κατασκευές, καθώς και τη σπάνια αυτοπροσωπογραφία του ζωγράφου που φιλοτέχνησε στα είκοσι χρόνια του, τα πορτρέτα της οικογένειάς του και της συζύγου του, της γλύπτριας Γαβριέλλας Σίμωσι, με την οποία εργάστηκαν μαζί στο Παρίσι.

Ζευγάρι στη ζωή και στην τέχνη, αποτελούν μια σπάνια περίπτωση Ελλήνων καλλιτεχνών που συμπορεύτηκαν στον ίδιο δρόμο, αλλά ο καθείς επέλεξε στο τέλος διαφορετική κατεύθυνση.

Το ζεύγος Γαβριέλλα Σίμωσι και Γιάννης Γαΐτης.

Υποφωτισμένη

Η Σίμωσι είναι μια υποφωτισμένη καλλιτέχνις στην Ελλάδα και ελάχιστοι ξέρουν το έργο της εν τω βάθει. Και παρότι το αφιέρωμα αφορά τον άνδρα και πατέρα του παιδιού της, ο οποίος πάντοτε έπαιρνε τη μερίδα του λέοντος στην αναγνώριση, αξίζει μια βόλτα μέχρι τη Βασιλίσσης Σοφίας για να δει κανείς τις δικές της συνθέσεις που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση. Η ίδια πολύ συχνά κατέστρεφε τα γλυπτά της, υποβίβαζε τον εαυτό της και αξίζουν συγχαρητήρια στον Βασίλη Βασιλικό και στη σύζυγό του Βάσω Παπαντωνίου, όταν το 1999 έκαναν μια τεράστια προσπάθεια για να συγκεντρώσουν ό,τι είχε απομείνει για μια παρουσίαση στο Παρίσι. Εκεί την πρωτοανακάλυψα κι εγώ, διατηρώντας έκτοτε μεγάλη αγάπη και θαυμασμό για τη δουλειά της. Αν λοιπόν ο Γαΐτης είναι λίγο-πολύ γνωστός και πάντοτε γοητευτικός ,η Σίμωσι είναι το δώρο-έκπληξη για τον θεατή στο αφιέρωμα.

Μαθήτρια του Τόμπρου, συνέχισε τις σπουδές της στη Γαλλία όπου έζησαν μαζί με τον Γαΐτη. Εστίασε στην ανθρώπινη μορφή με τρόπο αφαιρετικό. Τα ακρωτηριασμένα γλυπτά της συχνά έχουν έναν απόηχο των αγαλμάτων της αρχαιότητας. Πολύ συχνά κατέφευγε και στο ζωικό βασίλειο για έμπνευση, φτιάχνοντας ελέφαντες και άλογα, ή δημιουργούσε υβριδικές μορφές.

Η κόρη της, Λορέττα Γαΐτη, έχει προσπαθήσει να κρατήσει ζωντανή την καλλιτεχνική παρακαταθήκη των γονιών της, οι οποίοι κάποτε χώρισαν ως ζευγάρι αλλά σίγουρα επηρέασαν ο ένας τον άλλον.

Λ. Γαΐτη και Β. Θεοχαράκης. [PANOULIS PHOTAGRAPHY]