Παιδική παχυσαρκία – ο κύριος υπαίτιος

Κύριε διευθυντά
Θερμά συγχαρητήρια για την ανάδειξη της θλιβερής παγκόσμιας πρωτιάς μας στην παιδική παχυσαρκία («Κ», 28/1), η οποία, σε συνδυασμό με την καταγεγραμμένη υπογεννητικότητα, οδηγεί σε δυσοίωνες προβλέψεις. Εάν δεν ανατραπούν τα σημερινά δεδομένα, τότε δημόσια υγεία-ευζωία, οικονομία, παιδεία, κοινωνική συνοχή και άμυνα της χώρας θα επηρεαστούν άμεσα και καταλυτικά. Η αμερικανική κυβέρνηση έχει ήδη χαρακτηρίσει την παιδική παχυσαρκία «κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια». Θα μου επιτρέψετε να επικεντρωθώ στον κύριο υπαίτιο του φαινομένου, που δεν είναι άλλος από τα ανεπαρκή επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με μελέτες, περίπου το 65% της παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα δικαιολογείται από τη σωματική αδράνεια, ενώ το υπόλοιπο 35% οφείλεται σε παράγοντες όπως η διατροφή και το οικογενειακό ιστορικό. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μάλιστα προειδοποιεί ότι μόλις το 16% των ενδεκάχρονων Ελληνόπουλων καλύπτει τα προτεινόμενα για τη σωματική και πνευματική τους υγεία επίπεδα σωματικής δραστηριότητας!

Οταν η προσλαμβανόμενη μέσω της διατροφής ενέργεια είναι ίση με αυτή που δαπανούμε για τις μεταβολικές ανάγκες και σωματική δραστηριότητα, τότε το βάρος μας παραμένει σταθερό (ενεργειακό ισοζύγιο). Σε διαφορετική περίπτωση, το βάρος αυξάνεται (θετικό ενεργειακό ισοζύγιο) ή μειώνεται (αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο). Με δεδομένο όμως ότι η μέση ημερήσια πρόσληψη ενέργειας (θερμίδες) αυξήθηκε στην Ευρώπη μόνο κατά περίπου 14% την περίοδο 1961-2012, ενώ στο ίδιο περίπου διάστημα η παχυσαρκία είχε αλματώδη αύξηση κατά 140%, γίνεται αντιληπτό ότι ο παράγων «ανεπαρκή σωματική δραστηριότητα – άσκηση», απόρροια του τρόπου ζωής των τελευταίων δεκαετιών, εξηγεί σχεδόν αποκλειστικά την έξαρση της παιδικής παχυσαρκίας στη χώρα μας.