Κύριε διευθυντά
Κρητικοπούλα, όμορφη, θυγατέρα συνταγματάρχου του ελληνικού στρατού, η Κατερίνα, αγάπησε επί Κατοχής τον Φριτς.
«Αν το μάθαινε ο πατέρας μου, θα με έσφαζε». Εμαθε ότι ο Φριτς από το Στάλινγκραντ γύρισε στη Γερμανία και ξεκίνησε από την Κρήτη για να τον βρει. Μπήκε στο Βερολίνο μαζί με τους Ρώσους. Παρά τρίχα γλίτωσε τον βιασμό, χάρις σε παρατυχόντα αξιωματικό, φωνάζοντας «Γκρέκο», «Γκρέκο». Ητανε να βρεθούν με τον Φριτς μέσα στο χάος και στα ερείπια του Βερολίνου. Παντρεύτηκαν και απόχτησαν μία κόρη που είχε μανία με τις φάλαινες της Βόρειας Θάλασσας.
Ο Friedrich Von Der Laats ήταν αριστοκράτης με μεγάλη περιουσία στην Ανατολική τότε Γερμανία. Τα έχασε όλα. Περνούσε καθημερινά από το Εργατικό Τμήμα της ελληνικής πρεσβείας στη Βόννη. Μιλούσε ελληνικά. Μου ήταν δύσκολο να φαντασθώ πως αυτός ο μικροκαμωμένος και ταπεινόφρων άνθρωπος υπήρξε κάποτε ένας αγέρωχος αξιωματικός της Βέρμαχτ ίσως και των SS. H Frau Laats, όπως ήταν γνωστή σε Γερμανούς και Ελληνες, η Κατερίνα, ήταν η ψυχή της ελληνικής πρεσβείας. Υπηρεσιακοί και εργοδοτικοί παράγοντες ήταν αδύνατον να αντισταθούν στη δύναμη της πειθούς της. Η στοργική μάνα των Ελλήνων εργαζομένων.
Θα πρέπει τώρα να αναπαύεται.