Οι ομογενείς, οι κάλπες και το δικαίωμα ψήφου

Κύριε διευθυντά
Η ελλιπής ρύθμιση των ελληνικών κομμάτων («Καθημερινή», «Εστω και τώρα», 19/2/2023) για τους Ελληνες εκλογείς του εξωτερικού είναι απογοητευτική. Αμφιβάλλω αν και τώρα μπορεί να συμφωνηθεί να διορθωθεί. Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα θυμήθηκαν τους ομογενείς και αποφάσισαν να νομοθετήσουν να τους παράσχουν το συνταγματικό δικαίωμα της ψήφου στις ελληνικές εκλογές. Ο τρόπος που νομοθέτησαν διευκολύνει μόνο τους ελάχιστους που έχουν χρήματα να πηγαινοέρχονται στην Ελλάδα και να μπορούν να εκπληρώσουν τις προϋποθέσεις του νόμου, όχι τη μάζα των ομογενών που διαμένουν σε χώρες του εξωτερικού.

Τα ελληνικά κόμματα θυμούνται την ομογένεια μόνο όταν οι αντιπρόσωποί τους ταξιδεύουν στις χώρες διαμονής τους και επιζητούν ακροατήριο. Αν συμφωνούσαν τα κόμματα, μια απλή διάταξη θα μπορούσε να λύσει μεγάλο μέρος του προβλήματος: «Ολοι όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους ελληνικούς εκλογικούς καταλόγους και μπορούν να ψηφίσουν, αν βρίσκονται στην Ελλάδα, να μπορούν να ψηφίζουν και στα εκλογικά κέντρα της χώρας της διαμονής τους».

Γράφω από τη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Στην Αυστραλία η ψήφος είναι υποχρεωτική και υπάρχει πρόστιμο (με εξαίρεση τους ηλικιωμένους και αποδειγμένα ασθενείς) για όσους δεν ψηφίσουν. Αλλά ο κρατικός μηχανισμός και η εκλογική υπηρεσία φροντίζουν ώστε να μη χάνεται καμία ψήφος. Η ψηφοφορία αρχίζει σε ένα τουλάχιστον εκλογικό κέντρο κάθε περιοχής, δύο εβδομάδες πριν από την ημερομηνία των εκλογών. Ο ψηφοφόρος μπορεί να ψηφίζει για την περιοχή του από οποιοδήποτε άλλο εκλογικό κέντρο της Αυστραλίας ή προξενείο του εξωτερικού, ή με αλληλογραφία, δύο εβδομάδες πριν από την ημερομηνία των εκλογών.

Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η ελαχιστοποίηση της αποχής.