Ο Κώστας Γουλής γράφει για τον Μπρινιόλι που έδειξε και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό πως είναι εκ των κορυφαίων αν όχι ο κορυφαίος γκολκίπερ της Stoiximan Super League.
Στο φινάλε των playoffs, το βράδυ της 14ης Μαΐου, εάν ο Παναθηναϊκός καταφέρει εντέλει να κόψει πρώτος το νήμα, θα το οφείλει (και) σ’ αυτό το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, όπου έφυγε με το "λευκό" 0-0 από το "Γ. Καραϊσκάκης" και έναν σημαντικό βαθμό, σε μία κακή βραδιά του απέναντι στον "αιώνιο" αντίπαλό του.
Στις εντυπώσεις, ο Ολυμπιακός φεύγει πιο "γεμάτος" απ’ αυτό το clasico, στην ουσία όμως ο Παναθηναϊκός πήρε κάτι παραπάνω από έναν βαθμό, καθώς έμεινε όρθιος σε ένα ματς όπου δεν πήγε καλά στο μεγαλύτερο μέρος, πιέστηκε πολύ ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά δεν έχασε και πάλι. Για 6ο σερί ματς απέναντι στον Ολυμπιακό, όσο καιρό δηλαδή έχει τις τύχες του "τριφυλλιού" ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς (2 νίκες, 4 ισοπαλίες).
Για να φύγει αλώβητος απ’ το Φάληρο ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε πρώτα απ’ όλα το καθαρό μυαλό και την κλάση του Αλμπέρτο Μπρινιόλι. Τι να κάνουμε, παίζουν και οι τερματοφύλακες... μπάλα σε ένα ντέρμπι και γι’ αυτό πληρώνονται. Ειδάλλως, θα έβαζαν όλοι οι προπονητές μία... καρέκλα κάτω απ’ την εστία.
Ο Παναθηναϊκός έχει την πολυτέλεια να διαθέτει αυτή την στιγμή τον κορυφαίο γκολκίπερ της Stoiximan Super League και ως back-up του τον ψηφισμένο πέρσι, καλύτερο τερματοφύλακα του πρωταθλήματος (Λοντίγκιν).
Είναι τεράστια υπόθεση να "καθαρίζει" σε τέτοιες βραδιές ο πορτιέρε και να προσφέρει πάνω απ’ όλα ηρεμία, σε ένα ντέρμπι που ήταν... αίμα κι άμμος απ’ την αρχή ως το φινάλε.
Ο Μπρινιόλι (απ)έδειξε ή μάλλον επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά πως είναι γκολκίπερ των "μεγάλων" αγώνων, σε ένα ματς όπου άπαντες θα σταθούν (δικαιολογημένα ως ένα βαθμό) στη μεγαλύτερη επιθετικότητα και στις ευκαιρίες που έχασε ο Ολυμπιακός, αλλά σε έξι μήνες, ένα χρόνο, δύο χρόνια (ειδικά αν ο Παναθηναϊκός πάρει τον εφετινό τίτλο) το μόνο που θα θυμούνται οι περισσότεροι, είναι ο κύριος με το Νο91 στην πλάτη της φανέλας του "τριφυλλιού".
Δεν πλήρωσε την απειρία του Βαγιαννίδη
Η επιλογή του Γιοβάνοβιτς να πάει στο ντέρμπι με τον Γιώργο Βαγιαννίδη στο δεξιό άκρο της άμυνας, του έδωσε στο ξεκίνημα μία σχετική επιθετικότητα, σε έναν χώρο όπου ο Παναθηναϊκός είχε "σημαδεύσει" τον Ρέαμπτσιουκ, όμως στο δεύτερο ημίχρονο οι "πράσινοι" θα μπορούσαν να έχουν πληρώσει την απειρία του μικρού, σε δύο φάσεις με τον Κανός, τις οποίες έσωσε πρώτα η αυταπάρνηση του Σένκεφελντ κι εν συνεχεία το... κυνηγητό της φάσης απ’ τον "Βάγια".
Ο Γιοβάνοβιτς διόρθωσε την κατάσταση με την είσοδο του Κώτσιρα δεξιά, όμως το πρόβλημα του Παναθηναϊκού, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν η αδυναμία του στο να κρατήσει μπάλα. Διότι ήταν σε κακή βραδιά κι ο Μπερνάρ και ο Μαντσίνι και η μοναδική "αποφόρτιση" ερχόταν απ’ τον Κουρμπέλη, ο οποίος όμως πλήρωσε την υπερπροσπάθεια με έναν μυϊκό τραυματισμό.
Πολύτιμος βαθμός στη διαδικασία της βαθμοθηρίας
Στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, ο Ολυμπιακός (που είχε αρχίσει να χάνει δυνάμεις) ρίσκαρε ακόμη περισσότερο, ανεβάζοντας μαζικά τις γραμμές του στο γήπεδο, όμως η είσοδος των Πούχατς και Τσέριν, έδωσε φρεσκάδα και περισσότερες ορθολογικές κινήσεις απ’ τη μέση και μπροστά και θα μπορούσε να γίνει το απόλυτο... μπαμ στη φάση του Σπόραρ στο 79’, όπου η μπάλα "ξύρισε" το δοκάρι του Πασχαλάκη.
Σε ότι αφορά τη φάση του 89’, όπως φάνηκε καθαρά κι απ’ τα ριπλέι ορθώς ακυρώθηκε το γκολ του Βρουσάι με τη χρήση του VAR, διότι ο Ελ-Αραμπί είχε συμμετοχή στη φάση και στη διεκδίκηση με τον Σάρλια προτού πάει η μπάλα στον νεαρό ακραίο του Ολυμπιακού
Ναι, δεν ήταν καλή η βραδιά του Παναθηναϊκού στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, διότι πολλά απ’ τα ατού του δεν έπιασαν τα κανονικά στάνταρντς τους, όμως στη διαδικασία... βαθμοθηρίας που μόλις ξεκίνησε, οι "πράσινοι" πήραν ένα αποτέλεσμα που θα τους είναι πολύτιμο γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν ως τις 14 Μαΐου.