Ο Μίροτιτς απασφάλισε, ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να ξαναγίνει ομάδα και χρειάζεται τον Παπαγιάννη

Στην EuroLeague τίποτε δεν χαρίζεται. Το διαπίστωσαν και οι ομάδες (ειδικά Εφές και Μπασκόνια), που είχαν ένα κίνητρο παραπάνω να νικήσουν τους θεωρητικά "αδιάφορους" αντιπάλους. Το συνειδητοποίησε γρήγορα και η Μπαρτσελόνα, που πριν καλά-καλά ξεκινήσει το ματς στο ΟΑΚΑ εναντίον του Παναθηναϊκού,βρέθηκε να χάνει με διψήφιες διαφορές.

Χρειάστηκε να κάνει ρεκόρ πόντων (16π) για φέτος ο σχεδόν ξεχασμένος Μάικ Τόμπι και να βάλει 22 πόντους στο δεύτερο μέρος ο Νίκολα Μίροτιτς . Χρειάστηκαν επίσης οι 9 ασίστ του Σατοράνσκι και τα 10 συνολικά επιθετικά ριμπάουντ της Μπάρτσα που απέφεραν στους Καταλανούς 17 πόντους, για να υποταχτούν οι "πράσινοι" που προσπάθησαν όσο μπορούσαν.

Είναι φανερή η βελτίωση του Παναθηναϊκού. Ο Σερέλης δεν είναι θαυματοποιός, έχει όμως καλύτερη οπτική από τον πελαγωμένο Ράντονιτς και προφανώς μπορεί να πάρει αποφάσεις καθώς δεν θα' χει καμιά επίπτωση, όπως συνέβαινε με τον προκάτοχό του. Δείτε την περίπτωση Μπέικον. Ο Ράντονιτς-όπως ο ίδιος είχε δηλώσει- δεν θεωρούσε ότι ο Αμερικανός σουίνγκμαν ταίριαζε στην ομάδα του. Του επιβλήθηκε... φόρα παρτίδα.

Σε αντίθεση με όσα μπορεί να πιστεύουν αρκετοί, επί της ουσίας ο Μπέικον απορρύθμισε την όποια λειτουργία του Παναθηναϊκού και έστειλε εκτός ομάδας τον Γκριγκόνις, του οποίου την αξία μάλλον ο Ράντονιτς υποτίμησε στο έπακρο. Εξ ου και η προσθήκη του Τόμας, που μπέρδεψε ακόμα περισσότερο τα πράγματα, ειδικά μετά το "μπαστάκωμα" του Άντριους στο ελληνικό ρόστερ.

Η αλλαγή προπονητή, ουσιαστικά έβαλε τον Παναθηναϊκό σε μια πιο ορθόδοξη και μπασκετική λογική. Ο καθένας δεν κάνει του κεφαλιού του, ή εν πάση περιπτώσει δεν ακολουθεί πρώτα και κύρια το ατομικό ένστικτο. Ακόμη και όταν ο Μπέικον παίζει, γίνεται σαφής προσπάθεια να ενταχθεί σε ένα πιο ομαδικό πλαίσιο. Ο Γκριγκόνις έχει επιστρέψει και δείχνει τι... έχασε όλη τη χρονιά η ομάδα του, υπάρχουν διακριτοί ρόλοι ακόμη και για παιδιά όπως ο Μαντζούκας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει επέλθει και πλήρης ... ανατροπή.

Δεν βγαίνει εύκολα το... χούι

Δεν είναι και εύκολο να αποβάλλει η ομάδα όσα έκανε από την αρχή της σεζόν. Ειδικά το αγαπημένο hero ball, που σε πολλούς κυλάει στο αίμα τους. Ο Πάρις Λι είναι ένας απ' αυτούς.

Κανείς δεν μπορεί να αμφβισβητήσει τη μαχητικότητα του. Το πάθος του, το κυνηγητό και την πίεση στην μπάλα, που συχνά καταλήγουν σε κλεψίματα και καλάθια στον αιφνιδιασμό. Πολλές φορές, όμως, ο ενθουσιασμός τον παρασύρει σε εξεζητημένες ενέργειες.

Θυμηθείτε τις δυο φάσεις στο τελείωμα του αγώνα: Ο Λι... ταλαιπωρεί την μπάλα, γυρίζει από δω, γυρίζει από κει, πιέζεται από τους αντιπάλους του, αλλά λίγο πριν εκπνεύσει ο χρόνος επίθεσης, βρίσκει χώρο για να ευστοχήσει σε τρίποντο (ενώ μέχρι τότε είχε 0/4). Η μπάλα βρίσκει τον στόχο της, ο Παναθηναϊκός μειώνει στος 5 (70-75).

Δύο λεπτά αργότερα κλέβει την μπάλα, βγαίνει στον αιφνιδιασμό και έχει ... τρεις επιλογές για πάσα. Διαλέγει την τέταρτη, δηλαδή να σουτάρει για τρεις. Η μπάλα βρίσκει σίδερο, η Μπάρτσα βγαίνει ξανά στην επίθεση και ο Τόμπι με τρίποντο κάνει το +11 (72-83).

Ο καλύτερος Παπαγιάννης

Ο Παναθηναϊκός εμφάνισε και τον καλύτερο Παπαγιάννη της σεζόν. Ο διεθνής σέντερ έκανε ρεκόρ πόντων στη σεζόν (19π) με 8/12 σουτ (και 2/3τρ) και δημιούργησε αρκετά προβλήματα στην φροντ-λάιν της Μπαρτσελόνα. Δεν ξέρουμε τι σκέφτονται στον Παναθηναϊκό για τη νέα χρονιά, ήδη γίνονται πολλές δηλώσεις για την ισχύ που θα έχει η νέα ομάδα, ένα βασικό μέλημα ωστόσο των "πρασίνων" πρέπει να είναι η παραμονή του αρχηγού τους.

Ας μη επαναλάβουμε πόσο περιπετειώδης ήταν η χρονιά για τον Παπαγιάννη, μετά τον τραυματισμό του στην Εθνική. Θα σημειώσουμε τον άχαρο ρόλο του σε πολλά παιχνίδια, όπου πήγαινε πάνω-κάτω σαν το τρόλεϊ Παγκράτι-Κολιάτσου. Ο Παναθηναϊκός είχε στο ρόστερ του έναν από τους καλύτερους σέντερ της διοργάνωσης, αντί όμως να ακουμπάει την μπάλα πάνω του, θεωρούσε σκόπιμο να παίζει το γύρω-γύρω όλοι.

Προφανώς και ο ίδιος ο διεθνής άσος έχει και τις δικές του ευθύνες, ωστόσο παραμένει ένα κεφάλαιο που ο Παναθηναϊκός αν θέλει να επιστρέψει στην ελίτ πρέπει να διαφυλάξει και να αξιοποιήσει πολύ καλύτερα, απ' όσο μέχρι τώρα. Η ευκολία με την οποία σκοράρει ο Παπαγιάννης είναι εντυπωσιακή. Εξαρτάται όμως και από το πόσο δημιουργική είναι η ομάδα του. Ο φετινός Παναθηναϊκός δεν ήταν. Και κόντρα στην Μπαρτσελόνα η επίδοση στις τελικές πάσες ήταν φτωχή (15).

Όσες φορές πάντως τον εμπιστεύονται πάνω από το στεφάνι, ο Παπαγιάννης δεν έχει διαψεύσει τους συμπαίκτες του, ενώ βάζοντας και το τρίποντο στο παιχνίδι του, γίνεται απειλητικός και εύστοχος εκεί που δεν μπορεί να τον κόψει κανείς.

Ο μηχανισμός της Μπαρτσελόνα

Η Μπαρτσελόνα συνεχίζει να παίζει το "μηχανικό" μπάσκετ του Γιασικεβίτσιους. Ο μοναδικός που μοιάζει να ξεφεύγει από τον μηχανισμό είναι ο Μίροτιτς. Έκανε τη διαφορά και στο ΟΑΚΑ ο Μαυροβούνιος με το ισπανικό διαβατήριο. Σχεδόν αόρατος στο πρώτο μέρος, άμεσα επιδραστικός στο δεύτερο όταν σκόραρε 22 πόντους, χωρίς να χάσει σουτ (3/3 δ και 4/4 τρ).

Για να καθυποτάξει πάντως τον Παναθηναϊκό, η Μπάρτσα χρειάστηκε και τον Μάικ Τόμπι, που θυμήθηκε τον εαυτό του στη Βαλένθια, έκανε ρεκόρ πόντων για φέτος και σούταρε τρίποντα μαχαιριές ειδικά στο σερί 22-4 που έκανε η ομάδα του, μέχρι να γυρίσει τούμπα το ματς και από το -11 να βρεθεί στο +13 στα μέσα της δεύτερης περιόδου.

Η Μπάρτσα πάντως είχε εύκολο το λάθος (συνολικά 18, που απέφεραν μάλιστα 17π στον Παναθηναϊκό) και γι αυτό το λόγο δεν ξέφυγε ποτέ με διαφορά, που θα έσβηνε τις φιλοδοξίες των γηπεδούχων. Στο τέλος, βέβαια, έκανε την 20ή νίκη της και μετά τον Ολυμπιακό και τη Ρεάλ, έγινε η τρίτη ομάδα η οποία εξασφάλισε την είσοδό της στα πλέι-οφ. Πιθανότατα θα μείνει στην τρίτη θέση, αφού υστερεί στις ισοβαθμίες, αυτό πάντως δεν της λέει κάτι, γιατί θα έχει αβαντάζ έδρας απέναντι στην ομάδα, που θα τερματίσει έκτη...

✍ Οι ήττες της Μπασκόνια και της Εφές σημάδεψαν την εκκίνηση της 30ής αγωνιστικής. Ο Αστέρας και η ουραγός Άλμπα πέτυχαν εντυπωσιακές νίκες. Οι Βάσκοι έμειναν στις 15 νίκες και η Εφές στις 14. Οι Τούρκοι είναι σίγουρο, πλέον, ότι δεν μπορούν να φτάσουν στις 19 νίκες, καθώς απομένουν τέσσερα ματς. Δύσκολο το όριο των 19 νικών και για την Μπασκόνια (θέλει 4/4), ενώ αν ηττηθεί και η Ζαλγκίρις από την Φενέρ, τότε το εισιτήριο για τους "8" μπορεί να έρθει στις 18 (ή στις 17 σε ένα ακραίο σενάριο) νίκες. Άρα ελπίζει ότι συνεχίζοντας να νικάει μπορεί να απειλήσει και το Μιλάνο (θέλει βέβαια 5/5, αρχής γενομένης την Παρασκευή κόντρα στην Μπάγερν). Αντίθετα η Μακάμπι έφτασε στις 17 νίκες και συνεχίζει το ντεμαράζ της απειλώντας όπως γράφαμε ακόμη και τη Φενέρ για την 5η θέση!