Ο «απολογισμός» ξένων επενδύσεων

Kύριε διευθυντά 
Σε συνέντευξή του στην «Κ» (φύλλο 15-16 Απριλίου), ο επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης, δηλώνει έκπληξη για την κριτική σχετικά με τις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα γιατί «οι επενδύσεις μόνο σε έναν τομέα, τη μεταποίηση, ήταν το 2021 και το 2022, στο 1 δισ. ευρώ ετησίως, μεγαλύτερες δηλαδή από τις συνολικές ετήσιες επενδύσεις της περιόδου 2002-2004». Τα στοιχεία αυτά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Τα δύο μεγέθη, σύμφωνα με την ΤτΕ, υπολείπονται ισοτιμίας κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, με όποιο τρόπο κι αν υποθέσουμε ότι γίνεται η ατυχής σύγκριση – μέση τιμή διετίας ή τριετίας, σε τρέχουσες ή σταθερές αξίες. Αν και ανησυχητική, η σχέση του συμβούλου του πρωθυπουργού με την αριθμητική, ή ίσως με την αλήθεια, είναι δευτερεύουσας σημασίας. Προέχει, θεωρώ, να συγκρατήσουν οι αναγνώστες σας δύο πραγματικότητες που είναι ξεκάθαρες όσο και αποσιωπημένες. 

1. Το γεγονός ότι ο απολογισμός των τελευταίων ετών σε όρους αποθέματος ξένων άμεσων επενδύσεων –με άλλα λόγια συνολικής αξίας άμεσα επενδεδυμένου κεφαλαίου– είναι αρνητικός σε σχέση με το 2019, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που διαθέτει η ΤτΕ. Η διαχείριση των επενδυτών κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν καταστροφική, με χιλιάδες θέσεις εργασίας να χάνονται σε ξένες επιχειρήσεις στην Ελλάδα μέσα σε ένα χρόνο, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.

2. Το γεγονός ότι οι ανακοινώσεις ξένων επενδύσεων σε νέες παραγωγικές μονάδες –που έχουν ουσιαστικό αναπτυξιακό αντίκτυπο στην απασχόληση και την τεχνογνωσία– όχι μόνο αποτελούν μειοψηφία, αλλά μειώνονται τα τελευταία χρόνια. Πριν μιλήσουμε για βιώσιμη επενδυτική πολιτική, ή όπως στην προκειμένη συνέντευξη για αξιολόγηση, στη βάση πληθώρας προτάσεων που έχει καταθέσει η αντιπολίτευση, εμπιστεύομαι ότι οι αναγνώστες σας μπορούν οι ίδιοι να αξιολογήσουν πρόσωπα και πεπραγμένα. Και είμαι βέβαιος ότι θα το κάνουν.