Πρόσωπα που μπορούν να εκφράσουν την –κατά τον ίδιο– αναγκαία πολιτική αλλαγή και σαφείς προγραμματικές δεσμεύσεις είναι για τον Νίκο Ανδρουλάκη οι δύο προϋποθέσεις για να μπει το ΠΑΣΟΚ σε συζήτηση για κυβέρνηση συνεργασίας την επομένη των εκλογών. Η χώρα δεν μπορεί να γυρίσει σελίδα με πρωταγωνιστές τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Τσίπρα, επισημαίνει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μιλώντας στην «Κ». Για την παρακολούθησή του επιρρίπτει ευθύνες στον πρωθυπουργό, ενώ αποδίδει «πολακισμό» στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
– Κύριε πρόεδρε, είχατε πει ότι σας παρακολουθούσαν για να θέσουν το κόμμα σας σε ομηρία. Εχει δοκιμάσει κανείς να σας εκβιάσει;
– Προφανώς όχι, εφόσον ούτε εγώ ούτε το κόμμα μου θα επιτρέπαμε ποτέ κάτι τέτοιο. Υποθέτω όμως ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν ήταν από απλή περιέργεια που με παρακολουθούσαν. Ούτε εμένα ούτε τους άλλους, δημοσιογράφους, ευρωβουλευτές, ηγετικά στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ακόμη και υπουργούς της κυβέρνησης που παρακολουθούσαν επίσης.
Και μόνον οι αδέξιες, αντιφατικές και ανυπόστατες δικαιολογίες που επικαλούνται εκ των υστέρων για να συγκαλύψουν την υπόθεση αρκούν για να στοιχειοθετήσουν την ενοχή τους.
Αλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν μίλησε για ρυπαρά δίκτυα; Ο ανιψιός του δεν αναγκάστηκε να παραιτηθεί για λόγους υποτιθέμενης ευθιξίας; Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν ήταν εγκατεστημένος ο στενός πυρήνας των συνεργατών που ενορχήστρωναν τις επισυνδέσεις της ΕΥΠ; Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ήταν ο πολιτικός τους προϊστάμενος; Σε αυτόν δεν αναφέρονταν; Ο κ. Μητσοτάκης δεν άλλαξε τον νόμο δύο φορές για να αποτρέψει τη νόμιμη ενημέρωση των στόχων;
Είναι ολοφάνερες οι βαριές ευθύνες που έχει ο πρωθυπουργός και τις οποίες αποφεύγει να αναλάβει στο ακέραιο.
Στο δημοκρατικό μας πολίτευμα δεν επιτρέπεται να λειτουργούν στεγανά. Γιατί μέσα σε αυτά επωάζονται τα αυγά του φιδιού. Τότε θα υπάρξουν πράγματι τερατογενέσεις και όχι όταν χάσει η Ν.Δ. την αυτοδυναμία της, όπως απειλούσε ο κ. Μητσοτάκης.
Γι’ αυτό και σε ό,τι με αφορά προσέφυγα στην ελληνική και στην ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό και θα συνεχίσω τον αγώνα μου μέσα από κάθε πρόσφορο κοινοβουλευτικό φόρουμ. Γι’ αυτό και στην προχθεσινή συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το θέμα, στάθηκε στο πλευρό μου το σύνολο των ευρωβουλευτών, πλην Λακεδαιμονίων.
Ακόμη και το αίτημα που κατέθεσα από το φθινόπωρο, ώστε να διαπιστωθεί αν η ελληνική κυβέρνηση παραβίαζε τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς κανόνες για την ασυλία μου με την παρακολούθηση της ΕΥΠ, σήμερα γίνεται αντικείμενο συκοφαντίας.
– Γιατί πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήγειρε το θέμα περί πιθανού εκβιασμού σας;
– H ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να απαλλαγεί από τον «πολακισμό», αποδεικνύοντας ότι η συμμαχία με τον Καμμένο δεν ήταν συγκυριακή. Οι πρακτικές αυτές δεν νομίζω ότι απηχούν τον προοδευτικό κόσμο.
– Για εσάς ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών; Είναι, όπως είχατε πει τον περασμένο Δεκέμβριο, να στείλετε τη Ν.Δ. στην αντιπολίτευση;
– Η αντιπολίτευση αγωνίζεται για να αλλάξει η διακυβέρνηση του τόπου προς το καλύτερο και όχι για να μείνει η ίδια κυβέρνηση στην εξουσία.
Oύτε εγώ ούτε το κόμμα μου θα επιτρέπαμε ποτέ (να μας εκβιάζουν). Ολοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν ήταν από απλή περιέργεια που με παρακολουθούσαν.
Στις ίδιες δηλώσεις είχα τονίσει την ανάγκη μιας προοδευτικής διακυβέρνησης, που δεν θα θυμίζει τη διακυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου.
Ξέρετε, οι κ. Μητσοτάκης και Τσίπρας προσπαθούν ο καθένας από την πλευρά του να ταυτιστούν ο μεν με τη σταθερότητα, ο δε με την πρόοδο. Αμφότεροι, όμως, κυβέρνησαν κακοποιώντας και τις δύο έννοιες.
Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής ούτε ίσες αποστάσεις θέλει να κρατήσει ούτε τον ουδέτερο να παραστήσει. Βρίσκεται απέναντι και στους δύο και πορεύεται στη δική του όχθη. Την όχθη του καθήκοντος, της διαφάνειας, του σεβασμού των δημοκρατικών αρχών και θεσμών, της δημιουργίας των Ανεξάρτητων Αρχών και της «Διαύγειας».
Στον αντίποδα, οι αντίπαλοί μας ανταγωνίζονται για το ποιος θα ελέγξει τους αρμούς της εξουσίας, θα χειραγωγήσει τη Δικαιοσύνη, θα κάνει τις περισσότερες υποκλοπές, θα διορίσει τους περισσότερους μετακλητούς, θα κάνει τις περισσότερες απευθείας αναθέσεις.
Ακόμη και μέσα στα σκοτεινά χρόνια των μνημονίων, εκείνοι στάθηκαν στην όχθη της εργαλειοποίησης της χρεοκοπίας μιλώντας για λύσεις που εκ των προτέρων γνώριζαν ότι είναι εκτός πραγματικότητας. Προσπαθώντας να αποποιηθούν κάθε ευθύνη, δεν επέτρεψαν να γίνει μια δίκαιη αποτίμηση για τους λόγους που οδηγηθήκαμε στο χείλος του γκρεμού, ναρκοθετώντας την πορεία εξόδου, με αποτέλεσμα άλλες χώρες, όπως η Πορτογαλία, να τα καταφέρουν καλύτερα και γρηγορότερα από εμάς και με λιγότερο κόστος για τους πολίτες τους.
Το διακύβευμα, λοιπόν, των επόμενων εκλογών είναι αν ο λαός θα προτιμήσει αυτούς που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα για το καλό όλων ή αυτούς που είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να είναι στην εξουσία.
– Θα επιμείνετε στη θέση να μην είναι πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας, ακόμη και εάν συγκεντρώσουν πολύ υψηλά ποσοστά στις πρώτες ή στις δεύτερες εκλογές;
– Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής εγγυάται την οικονομική ευημερία με κοινωνική δικαιοσύνη. Εξακολουθεί να είναι η φωνή και η συνείδηση της μεσαίας τάξης, που αγωνιά για τη θέση της. Των εργαζομένων στις πόλεις και στην ύπαιθρο που απειλούνται με φτωχοποίηση. Της νέας γενιάς που κινδυνεύει να χάσει το τρένο της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης και να περιθωριοποιηθεί μέσα στην ίδια της την πατρίδα. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ για να αποτρέψει τη δημιουργία μιας νέας γενιάς αποκλεισμένων. Να μην αφήσει κανέναν εκτός των τειχών. Να αναστρέψει τη δημογραφική γήρανση και την κοινωνική παρακμή. Να εκπροσωπήσει όλους όσοι αναζητούν την υπέρβαση παρωχημένων αντιθέσεων με νέες συνθέσεις, αξιόπιστες εναλλακτικές προτάσεις διακυβέρνησης.
Είχε τεσσεράμισι χρόνια στη διάθεσή του ο κ. Τσίπρας και τέσσερα ο κ. Μητσοτάκης για να δείξουν τις προθέσεις τους και τα αποτελέσματα των πολιτικών τους. Το μόνο που τους κρατά όρθιους είναι η σύγκριση και οι συμψηφισμοί μεταξύ τους και αυτό πιστεύω ότι είναι αδιέξοδο και καταστροφικό. Γι’ αυτό και η χώρα δεν μπορεί να γυρίσει σελίδα με αυτούς πρωταγωνιστές.
– Μπορεί η απλή αναλογική να δώσει κυβέρνηση ή πάμε σε εκλογές δύο γύρων; Με ποιες προϋποθέσεις θα εισέλθει το ΠΑΣΟΚ στη συζήτηση για σχηματισμό κυβέρνησης;
– Η Ν.Δ. έχει προαναγγείλει ότι θα σύρει τη χώρα σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάλι, θέτει ως προϋπόθεση την πρωτιά του, καταστρατηγώντας τη φιλοσοφία της απλής αναλογικής που ο ίδιος θέσπισε. Το ΠΑΣΟΚ, αντίθετα, θα τηρήσει όσα προβλέπει το Σύνταγμα.
Μία είναι η προϋπόθεση για να μπούμε στη συζήτηση για σχηματισμό κυβέρνησης: να έχουμε ισχυρό ποσοστό ώστε να μπορούμε να επιβάλουμε τις προγραμματικές μας προτεραιότητες ως πεδίο συγκλίσεων, όπως συμβαίνει στα κράτη με ισχυρή φιλελεύθερη δημοκρατία. Σε άλλη περίπτωση, δεν είναι αυτοσκοπός η εξουσία για την εξουσία.
Στη φάση που βρίσκεται η χώρα μας, οι κυβερνήσεις συνεργασίας μπορούν να λειτουργήσουν ως ανάχωμα στην αλαζονεία και στον καθεστωτισμό. Αρκεί όμως να έχουν σαφείς προγραμματικές δεσμεύσεις και πρόσωπα που μπορούν να εκφράζουν την ευρύτερη πολιτική αλλαγή που χρειάζεται η πατρίδα μας.
Οι άξονες πάνω στους οποίους θα ζητήσουμε σύγκλιση
– Εχει ανοίξει μεγάλη συζήτηση για τους πλειστηριασμούς μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου. Υπάρχει πεδίο προστασίας ή είναι λόγια του αέρα εφόσον τα funds κρατούν πια τα «κλειδιά»;
– Hταν –θα τολμούσα να πω– έως και προκλητικός ο καβγάς Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ την επαύριον της απόφασης του Αρείου Πάγου, όταν επί διακυβέρνησης Τσίπρα, ενώ ο ίδιος υποσχόταν σεισάχθεια, άνοιξε η πόρτα στα funds και επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη εξέλειψε κάθε προστασία της πρώτης κατοικίας.
Οφείλουμε να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία αξιοπρέπειας με διαφανή και αντικειμενικά κριτήρια σε αυτούς που προσπάθησαν αλλά δεν άντεξαν, και όχι στους στρατηγικούς κακοπληρωτές.
Για να δούμε τι κατάσταση επικρατεί: Τα χρέη πολιτών και επιχειρήσεων υπερβαίνουν τα 270 δισ. ευρώ και μόνο για το 2023 προγραμματίζονται 55.000 πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Τα funds αγοράζουν τα δάνεια από τις τράπεζες στο 15%-20% της αξίας τους και απαιτούν εκβιαστικά από τους πολίτες το 80%-90% του δανείου. Οι τράπεζες αυξάνουν τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων αλλά κρατούν καθηλωμένα τα επιτόκια καταθέσεων, αποκομίζοντας υπερκέρδη. Ας σταματήσουν στην κυβέρνηση να χαϊδεύουν τα συμφέροντα που κερδοσκοπούν εις βάρος των πολιτών.
Επιμένουμε για προστασία της κύριας κατοικίας με επικαιροποίηση του νόμου του ΠΑΣΟΚ του 2010, προστασία της αγροτικής γης και ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους με βιώσιμη λύση για τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, αλλά και 120 δόσεις για χρέη σε εφορία και ΕΦΚΑ, με «κούρεμα» οφειλής εφόσον τηρείται η ρύθμιση.
– Μιλάτε, λοιπόν, για προγραμματικές συγκλίσεις. Πάνω σε ποια ατζέντα;
– Μερικές από τις σημαντικές μας προτεραιότητες, μεταξύ άλλων, είναι:
Η αναγέννηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, με ακύρωση του άρθρου 10 του πρόσφατου νόμου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που παρέδωσε ένα δημόσιο και κοινωνικό αγαθό στην κερδοσκοπία ιδιωτικών επιχειρήσεων. Με δημιουργία ισχυρού δικτύου πρωτοβάθμιας περίθαλψης, η έλλειψη του οποίου αποδείχθηκε καταστροφική την περίοδο της πανδημίας.
Καλές θέσεις εργασίας για τη νέα γενιά με προγράμματα επιδότησης εργοδοτικών εισφορών για θέσεις πλήρους απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, κατάργηση των διατάξεων του νόμου της Ν.Δ. που οδηγούν στην εργοδοτική ασυδοσία και επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Προγράμματα κοινωνικής κατοικίας, που πρώτοι θέσαμε στον δημόσιο διάλογο. Μιλάμε για μια πολιτική που θα μειώνει το κόστος ζωής με δημιουργία μιας δεξαμενής άνω των 100.000 κατοικιών μέσω της κατασκευής νέων αλλά και της παροχής κινήτρων ανακατασκευής και φορολογίας σε όσους εντάξουν τα ακίνητά τους, ώστε κατόπιν αυτά να ενοικιάζονται σε προσιτές τιμές.
Μείωση των ανισοτήτων με μόνιμες ουσιαστικές παρεμβάσεις και όχι προσωρινά επιδόματα, με ριζική φορολογική μεταρρύθμιση εστιασμένη στη μείωση των φόρων στη μισθωτή εργασία, με μείωση του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής για όσο διαρκεί η κρίση πληθωρισμού, με τη δραστική μείωση του απαράδεκτα υψηλού ορίου αφορολόγητων γονικών παροχών, με την έκτακτη φορολόγηση των προκλητικών υπερκερδών των ηλεκτροπαραγωγών και των τραπεζών, που εκμεταλλεύθηκαν την κρίση.
Εχουμε χρέος να σχεδιάσουμε ένα νέο εθνικό παραγωγικό μοντέλο. Με στοχευμένη αλλαγή των προτεραιοτήτων των ευρωπαϊκών πόρων και ιδιαίτερα του Ταμείου Ανάπτυξης, ώστε να στηριχθούν η εγχώρια παραγωγή, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ο πρωτογενής τομέας, η δίκαιη πράσινη μετάβαση, η ενεργειακή δημοκρατία και η διάχυση των ΑΠΕ στην παραγωγή, αλλά και με εκατοντάδες ενεργειακές κοινότητες. Αν είχε προχωρήσει εγκαίρως η πράσινη μετάβαση στη χώρα, θα είχαμε εξοικονομήσει δισεκατομμύρια ευρώ την περίοδο της κρίσης. Ομως ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. είχαν προτεραιότητα να εξαρτήσουν τη χώρα σε τέτοιο βαθμό από το εισαγόμενο φυσικό αέριο υπονομεύοντας την ενεργειακή ασφάλειά της και καθιστώντας την ευάλωτη σε γεωπολιτικές κρίσεις.
Κάνουμε επίσης το «made in Greece» σημαία μας, συνδέοντας οριζόντια τον πρωτογενή τομέα, τη μεταποίηση και τον τουρισμό.
– Μπορεί η ελληνική και η ευρωπαϊκή οικονομία να παραμείνει ανταγωνιστική στο διεθνές περιβάλλον;
– Σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου την κρίση της πανδημίας ακολούθησε μια ενεργειακή κρίση που εκτόξευσε το κόστος παραγωγής σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, πρέπει να πάρουμε τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσουμε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής και ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ένα πρόγραμμα επιδοτήσεων και επενδύσεων ύψους 730 δισ. ευρώ, με τα 370 δισ. να διοχετεύονται σε δράσεις για τον περιορισμό των εκπομπών. Στην πρόσφατη συνεδρίαση των ηγετών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, επισήμανα ότι δεν είναι δυνατόν η ευρωπαϊκή απάντηση να είναι μόνο η χαλάρωση των κανόνων των κρατικών ενισχύσεων, που μπορεί να δημιουργήσουν τεράστια στρέβλωση στην ενιαία αγορά. Αλλες δυνατότητες έχει η Ελλάδα και άλλες χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ολλανδία. Για τον λόγο αυτό, ζήτησα τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου Κυριαρχίας, το οποίο με νέους πόρους, βασιζόμενο στην εμπειρία και του Ταμείου Ανάκαμψης, θα χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις που χρειάζεται η ευρωπαϊκή οικονομία και ιδιαίτερα οι πιο αδύναμες χώρες για να γίνουν πιο ανταγωνιστικές δημιουργώντας ποιοτικές θέσεις εργασίας. Εχουμε χρέος να ανακτήσουμε αλλά και να διατηρήσουμε μέρος της παραγωγικής μας βάσης που η απώλειά του προς τρίτες χώρες υπονομεύει την ανθεκτικότητα και την αυτοδυναμία της Ενωσης.