Κύριε διευθυντά
Τα μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας σύντομα θα είναι σε ευρεία χρήση και ένα σημαντικό τμήμα των στόλων παγκοσμίως θα αποτελείται από τέτοια. Τα σκάφη αυτά μικρού εκτοπίσματος θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στο περιβάλλον του Ανατολικού Αιγαίου καθόσον μπορεί να αποτελέσουν μια ισχυρή δύναμη αποτροπής συνδυαστικά και με τα άλλα διαθέσιμα μέσα αποτροπής στην περιοχή απέναντι στις επιθετικές βλέψεις της Αγκυρας.
Το Π.Ν., πέραν της επίσπευσης των διαδικασιών για την κατασκευή διαφόρων τύπων USV σε ελληνικά ναυπηγεία, θα πρέπει να σκεφτεί από τώρα και να επιταχύνει την ανάπτυξη σεναρίων τακτικής, εκπαίδευσης και διαδικασιών.
Εκτιμώ ότι κάποιο –έξυπνα επανδρωμένο με στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό– επιτελικό γραφείο θα ασχολείται από τώρα σε επίπεδο ΓΕΝ και Α.Σ., τόσο για τη σχεδίαση – κατασκευή όσο και για την τακτική χρήση των σκαφών αυτών.
Για παράδειγμα, ένα σχέδιο – επιτελική μελέτη πρέπει να εκπονηθεί, που να αναφέρεται στην αποτελεσματική απασχόληση των USV, στον αριθμό των σκαφών, στους τύπους, στις πιθανές χρήσεις τους, συμπεριλαμβανομένων της συλλογής πληροφοριών, των αποστολών επιτήρησης και αναγνώρισης, αλλά και εκτέλεσης πολεμικών αποστολών με την πρόσθεση οπλικών συστημάτων και τη σταδιακή ένταξή τους στον στόλο.
Συμπληρωματικά η κατασκευή και χρησιμοποίηση USV θα απαιτήσει πληρώματα και χειριστές κυβερνήτες με γνώσεις τακτικής, ωστόσο η απόκτηση τακτικής ικανότητας είναι μια προσπάθεια που διαρκεί μια καριέρα. Η επέκταση του στόλου και η ανάπτυξη των υποδομών υποστήριξης για τέτοια σκάφη δεν είναι ούτε φθηνή ούτε γρήγορη. Η δημιουργία αποτελεσματικών τακτικών είναι επίσης χρονοβόρος και η προετοιμασία των αξιωματικών στη χρήση πλατφορμών χωρίς πλήρωμα απαιτεί εμπειρίες, δημιουργικότητα και χρόνο.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την πορεία προς το μέλλον χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις.