Ιστορικά Φύλλα με την «Κ»: Ο σχηματισμός Οικουμενικής Κυβέρνησης το 1926

Ιστορικές από αρκετές απόψεις ήταν οι εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 1926. Από την αναμέτρηση ήταν απών ο Ελευθέριος Βενιζέλος, κορυφαία προσωπικότητα της προηγούμενης εικοσαετίας, ενώ οι εκλογές διεξήχθησαν με αναλογικό σύστημα.

Στη νέα Βουλή εκπροσωπήθηκαν 14 κόμματα και συμμετείχαν αρκετοί ανεξάρτητοι υποψήφιοι, ενώ τις ημέρες που ακολούθησαν συγκροτήθηκε Οικουμενική Κυβέρνηση υπό τον Αλέξανδρο Ζαΐμη.

«Τα αποτελέσματα της χθεσινής εκλογής δεν είνε ακόμη γνωστά τας ώρας αυτάς», σημειώνει η Σύνταξη της «Καθημερινής» την επαύριο των εκλογών, για να συμπληρώσει: «Ο,τι ανεπισήμως φθάνει και ό,τι επισήμως επικυροί τας ανεπισήμους πληροφορίας δίδει εις πλείστα μέρη της Ελλάδος την νίκην εις τους αντιβενιζελικούς υποψηφίους, εις δε τας Αθήνας –χάρις εις τους πρόσφυγας– πιθανώς το ήμισυ των βου-λευτικών εδρών».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, ο Αλ. Ζαΐμης είχε δηλώσει την νύκτα των εκλογών: «Η Κυβέρνησις και οι αρχηγοί των Κομμάτων και των δύο παρατάξεων δικαιούνται ως Eλληνες πατριώται να υπερηφανεύονται διά την τάξιν η οποία επεκράτησε κατά τας σημερινάς εκλογάς. Το μέγα βήμα προς την ομαλότητα εγένετο ήδη σήμερον διά της συμμετοχής πάντων των κομμάτων εις τον εκλογικόν αγώνα. Προ της λαϊκής ετυμηγορίας και οι από των υψηλοτέρων στεγών φωνασκούντες αλέκτορες αναγκαστικώς θα σιγήσουν. Εις το Κράτος τούτο δεν υπάρχουν θορυβοποιοί. Υπάρχουν μόνον Ελληνες. Επανερχόμεθα από αύριον εις τον ομαλόν κοινοβουλευτικόν βίον και εις την φυσιολογικήν εξέλιξιν».

Σημαντικές ήταν και οι δηλώσεις τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης των εκλογών του Γ. Κονδύλη, ηγέτη του κινήματος τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς που οδήγησε στην ανατροπή της δικτατορίας του Θ. Πάγκαλου: «Αι προβλέψεις μου επηληθεύθησαν καθ’ όλην την γραμμήν. Εκ των μέχρι στιγμής αποτελεσμάτων, η δημοκρατική νίκη προοιωνίζεται περίλαμπρος. Ασφαλώς η δημοκρατική παράταξις θα συγκεντρώση υπέρ τα 65% των ψήφων».

Σύμφωνα δε με το ρεπορτάζ της εφημερίδας: «Περαιτέρω ο κ. Κονδύλης ετόνισεν ότι θεωρεί ως ενδεδειγμένην λύσιν του κυβερνητικού ζητήματος τον σχηματισμόν Οικουμενικής Κυβερνήσεως, η οποία θα είνε εις θέσιν να επιλύση όλα τα μεγάλα ζητήματα και ιδίως τα εξωτερικά, διότι θα εμπνεύση εμπιστοσύνην εις το εξωτερικόν».