Ιστορικά Φύλλα με την «Κ»: Η προκήρυξη των εκλογών του 1967

«Θετικαί ελπίδες ομαλών εξελίξεων του εθνικού βίου» είναι ο αισιόδοξος τίτλος στο πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής» στις 15 Απριλίου 1967. Την προηγούμενη ημέρα είχε διαλυθεί η Βουλή και είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τις 28 Μαΐου. Η κίνηση αυτή ερχόταν σε μια περίοδο βαθιάς θεσμικής κρίσης, που είχε ξεκινήσει από τον Ιούλιο του 1965. Οι αλλεπάλληλες κυβερνητικές αλλαγές και η αδυναμία εξεύρεσης σταθερής κυβερνητικής λύσης από τα κόμματα δεν τερματίστηκαν με τη συμφωνία μεταξύ του βασιλιά Κωνσταντίνου Β΄, του Γεωργίου Παπανδρέου και του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, τον Δεκέμβριο του 1966, για τον σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης υπό τον Ι. Παρασκευόπουλο και τη διεξαγωγή εκλογών. Και αυτό διότι η κυβέρνηση Παρασκευόπουλου έμελλε να ανατραπεί.

Ο Π. Κανελλόπουλος αρνείτο να δεχθεί την τροπολογία (µέρος του σχεδίου νόµου για την καθιέρωση απλής αναλογικής) της Ενωσης Κέντρου περί παράτασης της βουλευτικής ασυλίας και κατά την προεκλογική περίοδο, η οποία «φωτογράφιζε» τον γιο του ηγέτη της, Ανδρέα, που κατηγορείτο ως εµπλεκόµενος στην υπόθεση ΑΣΠΙ∆Α.

Ετσι, η συνεργασία των δύο µεγάλων κοµµάτων κατέρρευσε. Στις 30 Μαρτίου 1967 η ΕΡΕ ήρε την εµπιστοσύνη της από την κυβέρνηση Παρασκευόπουλου, προκαλώντας την πτώση της. Στις 3 Απριλίου δόθηκε εντολή σχηµατισµού κυβέρνησης στον Π. Κανελλόπουλο, ο οποίος θεωρούσε ότι ο διορισµός του στην πρωθυπουργία θα λειτουργούσε αποτρεπτικά προς το ενδεχόµενο συνταγµατικής εκτροπής.

Η απροθυµία των υπόλοιπων κοµµάτων να στηρίξουν την κυβέρνηση Κανελλόπουλου οδήγησε στην προκήρυξη εκλογών. «∆ιά να διαλυθούν αι ανησυχίαι και να εξαφανισθούν αι αµφιβολίαι, ως προς την οµαλήν εξέλιξιν, δεν αρκεί η πρόθεσις της Κυβερνήσεως. Απαιτείται και η ανάλογος φροντίς όλων, όπως και η διατήρησις αθίκτων και του κύρους του Κράτους και του µεγάλου αγαθού της Ελευθερίας», προειδοποιούσε η «Καθηµερινή». Μία εβδοµάδα αργότερα, στις 21 Απριλίου, εκδηλώθηκε το πραξικόπηµα των συνταγµαταρχών και καταλύθηκε η δηµοκρατία.