Ιστορίες εξετάσεων… παλαιάς κοπής

Κύριε διευθυντά
Ο έμπειρος περί τα εκπαιδευτικά Απ. Λακασάς γράφει («Κ» 29/1/2023) «Σε εμβληματικό ΑΕΙ της Αθήνας τα ποσοστά αποτυχίας στις εξετάσεις ενός μαθήματος κινούνται σταθερά γύρω στο 80%». Και ακόμη, «οι φοιτητές οδηγούνται ως “ποίμνια στη βαθμολογική σφαγή”, καθώς μόνο το 10% ή 20% των εξεταζομένων επιτυγχάνουν». 

Αλλά η διδασκαλία, τα θέματα εξετάσεων, η βαθμολογία είναι ευθύνη των καθηγητών. Στην εποχή μας (1940-50, ΑΠΘ) την ευθύνη για τις εισαγωγικές εξετάσεις είχαν οι καθηγητές κάθε σχολής. Οριζαν τον αριθμό εισακτέων, τα μαθήματα και τη βάση. Η έκθεση πρωτεύον σε όλες τις σχολές. Στο τμήμα μας, πρωτεύον ήταν τα μαθηματικά, στην Ιατρική η φυσική. Με άριστα το 10, ο υποψήφιος για να εισαχθεί σε μία σχολή έπρεπε να συγκεντρώσει στα πρωτεύοντα άθροισμα 10 και 20 στα τέσσερα μαθήματα. Συνήθως οι θέσεις δεν καλύπτονταν. Στο τμήμα μαθηματικών, το 1949 δώσαμε εξετάσεις 180 για 50 θέσεις. Μπήκαμε μόνο 17, κάτι λιγότερο από το 10%. Τότε το ξεκαθάρισμα γινόταν στο Γυμνάσιο. Λίγοι υποψήφιοι και ελάχιστοι φοιτητές. Είχαμε μια οικογένεια καθηγητών, άνδρας, γυναίκα και… ανεψιός! Ο ανεψιός στις τμηματικές έβαζε θέματα από ένα γαλλικό περιοδικό. Πηγαίναμε την άλλη μέρα να μας δώσει τη λύση. Ελεγε, «Ελάτε το άλλο Σάββατο». Περίμενε το επόμενο τεύχος με τις λύσεις! Η κυρία, μας κάλεσε μια μέρα, όλους που είχε κόψει σε μια εξεταστική, και είπε: «Μήπως κάνατε λάθος επιλογή; Αλλάξτε επάγγελμα να προκόψετε;». Είπαμε: «Εσείς βάλατε τα θέματα στις εισαγωγικές, βαθμολογήσατε τα γραπτά και από όλη τη Β. Ελλάδα επιλέξατε μόνο 17. Εμείς κάναμε λάθος επιλογή; Μήπως εσείς είστε σε λάθος επάγγελμα;». Η κυρία παραιτήθηκε το 1968. Αντίσταση στη χούντα; τότε αφίενται αι αμαρτίαι, «Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται!».