Η απάντηση Σαρίπολου στον βασιλιά Οθωνα

Κύριε διευθυντά
Μετά τα όσα, με αφορμή την κηδεία του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, γράφτηκαν για τον ρόλο που διαδραμάτισε ο θεσμός της μοναρχίας στην Ελλάδα, μια ελάσσων αναφορά στο θέμα η επιστολή μου, που αποδεικνύει ότι εκπρόσωποι του θεσμού δεν αναμειγνύονταν, αναρμοδίως, μόνο στα μεγάλα ζητήματα της χώρας, αλλά και στα μικρά. Τόσο μικρά όσο και το ακόλουθο ιστορικό επεισόδιο με πρωταγωνιστές τον βασιλιά Οθωνα και τον συνταγματολόγο Ν.Ι. Σαρίπολο (1817-1887). 

Επιστρέφοντας, 29 ετών, μετά τις σπουδές του στο Παρίσι, ο μέγας συνταγματολόγος μας δίδαξε συνταγματικό και διεθνές δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, για να παυθεί αργότερα από τον Οθωνα. Ο λόγος; Σε παρατήρηση του βασιλιά: «Μανθάνω ότι μετά πολλής ελευθερίας διδάσκετε», απάντησε: «Ναι βασιλεύ, διότι φρονώ ότι ει περ η ελευθερία από της οικουμένης απάσης εδιώκετο, ήθελε διασωθεί εν Ευρώπη. Ει δ’ από της Ευρώπης εφυγαδεύετο, έδει αυτήν ευρείν καταφυγήν εν τήδε τη γενεθλίω αυτής χώρα. Ει δε και από ταύτης εξωθείτο, άξιον αυτής άσυλον το πανεπιστήμιον, ει δε κακείθεν εδιώκετο, εγώ τελευταίος τον μυστικόν ίακχον ήθελεν εκφέρει». (Συντομευμένη μορφή αναφοράς της Εβης Τουλούπα στο βιβλίο της «Περασμένα και όχι ξεχασμένα», Ωκεανίδα). 

Παρακάμπτοντας, εν προκειμένω, την τουλάχιστον ανάρμοστη έκφραση δυσφορίας του άνακτος, τι να πρωτοθαυμάσει κανείς, περαιτέρω; Αυτήν καθαυτήν την ευψύχως ανυποχώρητη απάντηση του νεαρού καθηγητή, ή τη μνημειωδώς δραματοποιημένη διατύπωσή της!