Εργοστάσιο εικόνων και σινεφίλ απόλαυσης

Το συγκρότημα του ΑΣΟ αποτελείται από 8 κτίρια και θεωρείται μοναδικό μνημείο βιομηχανικής αρχιτεκτονικής τόσο από απόψεως κλίμακας όσο και διάσωσης του συνόλου του κτιριακού δυναμικού του.

Οι εγκαταστάσεις του Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού (ΑΣΟ) στον Πύργο έκλεισαν οριστικά τις πύλες τους τον Δεκέμβριο του 1997. Τα ξηραντήρια, τα κόσκινα και οι διάδρομοι μεταφοράς σταφίδας τέθηκαν οριστικά στο off εδώ και 25 χρόνια, όσα ακριβώς γιόρτασε φέτος και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους. Το Φεστιβάλ που εγκαινιάστηκε στις 7 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς ως ένα τολμηρό εγχείρημα από τους Δημήτρη Σπύρου, Νίκο Θεοδοσίου και Χρήστο Κωνσταντόπουλο, θεωρείται πλέον ένα από τα σημαντικότερα του είδους του παγκοσμίως. Mόνο φέτος, περισσότερα από 10.000 παιδιά παρακολούθησαν 79 ταινίες από 51 χώρες, σε 12 πόλεις. Ηδη από τα πρώτα χρόνια της διοργάνωσης, όταν είχε διαφανεί η δυναμική του θεσμού, είχαν ξεκινήσει συζητήσεις για την ανεύρεση μόνιμης στέγης. Το Θέατρο Απόλλων στον Πύργο, που φιλοξενεί ακόμη και σήμερα ένα σημαντικό κομμάτι των δράσεων, είχε μεταμορφωθεί εκείνη την πρώτη χρονιά σε αίθουσα προβολής σε μια μόλις ημέρα. Η οθόνη έφτασε σε ρολό στο ΚΤΕΛ, ειδική παραγγελία από την Αγγλία και στερεώθηκε στη σκηνή.

Για τα ιδρυτικά στελέχη του Φεστιβάλ, που ονειρεύτηκαν και δημιούργησαν κάτι τόσο μεγαλόπνοο, χωρίς εγκαταστάσεις και με φτωχό υλικοτεχνικό εξοπλισμό, η αποκατάσταση και παραχώρηση του εργοστασίου του ΑΣΟ μοιάζει με δικαίωση των προσπαθειών τους. Στην ημερίδα που φιλοξενήθηκε στο θεματικό Πάρκο Ξυστρή την τελευταία ημέρα της 25ης έκδοσης του Φεστιβάλ, παρουσιάστηκε, μεταξύ άλλων, και η αρχιτεκτονική μελέτη που εκπόνησε το γραφείο Χ. Μαραβέας και Συνεργάτες Ι.Κ.Ε. για την επανάχρηση του εμβληματικού βιομηχανικού κτιρίου. Μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2023 θα προχωρήσει και η δημοπράτηση του έργου. «Αν όλα πάνε καλά, το κτίριο μπορεί να παραδοθεί στα επόμενα δύο χρόνια», εκτιμά η αρχιτέκτων Γεωργία Φιλιπποπούλου, εκπρόσωπος του γραφείου που υπέγραψε τη μελέτη. Κοίταζα τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ, Δημήτρη Σπύρου, έμοιαζε με παιδί που υποδέχεται τους καλεσμένους στο πάρτι του. Για εκείνον, δεν ήταν απλά ένα εντυπωσιακό powerpoint για την αποκατάσταση ενός ακόμη μνημείου της βιομηχανικής μας κληρονομιάς, ήταν ένα βήμα πιο κοντά στην πραγμάτωση του ονείρου του. Συγκινητικά χαρούμενος, υποδειγματικά απλός, πήρε τον λόγο, μετά τις τυπικές ανακοινώσεις από τους εκπροσώπους της Δημοτικής Αρχής Πύργου και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. «Οταν συζητούσαμε γι’ αυτόν τον χώρο, προσπαθούσα να τον δω σε πλήρη ζωή. Το εργοστάσιο είναι όλο φωτισμένο μέσα στο μυαλό μου. Αυτό σημαίνει ότι έχει σχεδιαστεί σωστά το κάθε τετραγωνικό μέτρο…».

Η επόμενη μέρα

Το εργοστάσιο, χτισμένο το 1925, δίπλα από τις σιδηροδρομικές γραμμές που εξυπηρετούσαν τη διακίνηση της σταφίδας προς τα μεγάλα λιμάνια, καταλαμβάνει ένα οικοδομικό τετράγωνο και έχει επιφάνεια 3 στρεμμάτων. Το συγκρότημα αποτελείται από 8 κτιριακούς όγκους που επικοινωνούν μεταξύ τους με κλειστό υποβιβασμένο διάδρομο. Από τα κτίσματα, αυτό που ξεχωρίζει είναι το λιθόκτιστο Κτίριο Διοίκησης, με τα ιδιαίτερα μορφολογικά στοιχεία όπως και το διώροφο Κτίριο Παραγωγής στο οποίο διασώζεται μεγάλο μέρος του μηχανολογικού εξοπλισμού επεξεργασίας της σταφίδας. Ο σχεδιασμός προβλέπει μια κινηματογραφική αίθουσα 400 θέσεων με την ενοποίηση δύο αποθηκών, μικρό αμφιθέατρο, χώρους μοντάζ, studio ηχογράφησης και κινηματογραφικό πλατό.