Aν σου πουν για την παράσταση της χρονιάς, πες τους για το Pomona

Η υπέρ-πληθώρα των παραστάσεων στα αθηναϊκά θέατρα, βάζει αν μη τι άλλο δύσκολα στο θεατρόφιλο κοινό της πόλης. Οι επιλογές πολλές κι ο χρόνος περιορισμένος, ωστόσο αν ψάχνεις εναγωνίως την επόμενη θεατρική παράσταση που θα παρακολουθήσεις, μην άγχεσαι και μην ξεψαχνίζεις λίστες αδίκως. Κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και πήγαινε στο Θέατρο Πόρτα, προκειμένου να απολαύσεις την Pomona του Alistair McDowall που ανεβαίνει στο Θέατρο Πόρτα υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες των SigurdurF3 και Θωμά Μοσχόπουλου.

Ας γράψουμε κάποια εισαγωγικά πράγματα για το έργο που αξίζει να γνωρίζεις: «Tο σουρεαλιστικό θρίλερ του Άλιστερ ΜακΝτάουαλ γράφτηκε κατά παραγγελία για το Orange Tree Theatre στο Richmond, όπου και ανέβηκε πρώτη φορά το 2014. Η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη και άμεση, που την επόμενη χρονιά μεταφέρθηκε στο National Theatre στο Λονδινο και στο Royal Exchange Theatre στο Μάντσεστερ. Οι κριτικοί το χαρακτήρισαν «άγριο δυστοπικό δράμα με φοβερό κωμικό πλεονέκτημα» (The Observer), «διεστραμμένο παιχνίδι ή παραμύθι στο οποίο τα τέρατα είναι πολύ αληθινά» (Guardian) και «θρίλερ που σε κρατά κολλημένο στην άκρη του καθίσματος σου» (TimeOutLondon). Το έργο Το 2019 παίχτηκε στο Σικάγο και στη Μελβούρνη και το 2020 στο KingsCrossTheatre του Λονδίνου.

Η τρομερή γοητεία του έργου, έγκειται στη μυστηριώδη δομή του, τον ελλειπτικό χαρακτήρα των σκηνών του και τη δυστοπική, αινιγματική του ατμόσφαιρα. Η αλληλουχία των συμβάντων παρασύρει σταδιακά τον θεατή σε μία ακαταμάχητη δίνη πιθανοτήτων, ενώ θα τολμούσε κανείς να πει πως η αποσπασματική του αφήγηση συνομιλεί με τις σύγχρονες τάσεις που αναγνωρίζουμε σε σειρές μυστηρίου, όπως ίσως το Lost, το Dark ή ακόμα και το Stranger Things. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν το έργο αφορά την εμπορεία βρεφών, την οργανωμένη μαστροπεία, το εμπόριο οργάνων, τη μαφία ή όλες τις θεωρίες συνομωσίας που γνωρίζουμε ταυτόχρονα. Ίσως να είναι κάτι από όλα αυτά ή όλα αυτά μαζί. Ή ίσως να είναι απλά ένα παιχνίδι RPG (Roleplaying Game) όπου οι καταταλαιπωρημένοι χαρακτήρες του έργου είναι απλά παίκτες που συμμετέχουν με τη θέλησή τους, με σκηνοθέτη τον Τσάρλυ. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το ποιος είναι ποιος και για το τι ισχύει στ’ αλήθεια;»

Αν μας ρωτούσες πώς θα θέλαμε να είναι το σύγχρονο θέατρο, μάλλον θα σου γράφαμε σαν το Pomona. Νευρώδες, έντονο, έξυπνο μα όχι εξυπνακίστικο, ανατρεπτικό, αγωνιώδες, παλλόμενο, υποβλητικό, δαιδαλώδες μα όχι ασυνάρτητο, σαρδόνιο, μα πάνω από όλα εμπνευσμένο. Η εμπειρία θέασης του Pomona μοιάζει ζωοποιός, αφού σε ηλεκτρίζει και δεν σε αφήνει λεπτό να βαρεθείς ή να βαρυγκομήσεις για την επιλογή σου να πιάσεις θέση απέναντι στη σκηνή.

Το εύρημα του RPG (Roleplaying Game) αποδεικνύεται game-changing καθώς σαγηνεύει τον θεατή που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα όσα διαδραματίζονται εμπρός του. Οι ηθοποιοί βγάζουν ασπροπρόσωπους τους δημιουργούς της παράστασης με ηλεκτρισμένες μα και συγχρόνως μετρημένες ερμηνείες. Το δυστοπικό και μπαρουτοκαπνισμένο αυτό θρίλερ κλείνει το μάτι σε κάθε υποψιασμένο από την περίληψη της πλοκής του θεατή, αποκαλύπτοντας ένα σκοτεινό παραμύθι ενηλίκων, που είμαστε βέβαιοι πως από στόμα σε στόμα θα φτάσει στα αυτιά κάθε θεατρόφιλου της πρωτεύουσας.

Ταυτότητα της παράστασης:
Μετάφραση: Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνοθεσία: Sigurdur F3, Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμιια-Προβολές: Βασίλης Παπατσαρούχας
Μουσική: Δημήτρης Παπατσαρούχας
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος
Σχεδιασμός ήχου: Λευτέρης Δούρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Παύλος Παυλίδης
Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος
Κατασκευή κοστουμιών: Όλγα Εβσέεβα
Ειδικές κατασκευές: Δήμητρα Καίσαρη
Γραφιστική επιμέλεια: Χρυσούλα Κοροβέση-Μάριος Γαμπιεράκης (Mavra Gidia)
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Φωτογραφία αφίσας: Γεράσιμος Μαυρομμάτης
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Στεφανία Ζώρα, Σίμος Κακάλας, Ειρήνη Μακρή, Άννα Μάσχα, Άλκης Μπακογιάννης, Γιώργος Παπαπαύλου, Φώτης Στρατηγός
Κατάλληλο για 16+